WIZYTA DUSZPASTERSKA W MACERACIE, FOLIGNO I GRAN SASSO 19-VI-1993

Św. Jan Paweł II

Sobota 19 i niedziela 20 czerwca 1993 r.

Tak pisze Francesco Tarcisio Carboni, biskup Maceraty:

Jan Paweł II, 13 września 1992 roku, napisał do mnie: „Ponieważ tak bardzo kocham Chiny i moja troska o ten Kościół „był szczególnym i stałym bodźcem mojego pontyfikatu” (List do biskupów świata, 6 stycznia 1982 r. – L’Osservatore Romano, 24.1.1982), wnoszę o to, aby postać tego męża Bożego była lepiej znana i doceniana ze względu na zasługi nabyte w ciągu 57 lat życia, z których 28 spędził w tym rozległym regionie” (L’Osservatore Romano, 27 października 1992 r., s. 2).

Teraz nadszedł czas, aby zatrzymać się z Ojcem Świętym przed domem, w którym urodził się Matteo Ricci i przejść ulicami Maceraty, gdzie apostoł Chin miał pierwsze zalążki swojego powołania. Matteo Ricci urodził się 6 października 1552 r. w Maceracie; 15 sierpnia 1571 r. wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego; 18 maja 1577 r. opuścił Rzym i udał się na misje wschodnie; 26 lipca 1580 r. przyjął święcenia kapłańskie w Cochin (Indie); 10 września 1583 r. przybył do Chin i zmarł 11 września 1610 r. w Pekinie.

«Dziś – pisał Papież w 1982 roku – postać ojca Ricci jest żywa przed narodem chińskim pod imieniem 'Li Ma-tou’. Stanowi on wspólne dziedzictwo Kościoła i Chin oraz jest solidnym i emblematycznym punktem odniesienia dla konstruktywnego dialogu skierowanego na przyszłość» (L’Osservatore Romano, 27 października 1982 r.).

Minęło zaledwie 11 lat i przybycie Ojca Świętego do Maceraty potwierdza i nadaje nowy impuls braterskiej relacji „Kościół-Chiny”, która, jest więcej niż jeden powód, aby wierzyć, że to niezaprzeczalnie, przechodzi przez Maceratę: Od dwóch lat w Maceracie działa diecezjalne seminarium misyjne „Redemptoris Mater” a jego celem jest przede wszystkim formacja kapłanów gotowych oddać życie, jak o. Matteo Ricci dla ewangelizacji Chin: jest już 18 seminarzystów, którzy studiują Filozofię i Teologię.

Już w roku szkolnym 1993-94 liczba studentów może osiągnąć 30 osób, które będą się kształcić w pomieszczeniach seminarium, w oczekiwaniu na budowę obiektu, który za kilka lat będzie mógł pomieścić setkę osób. Ojciec Święty pobłogosławi w katedrze kamień węgielny pod budowę nowego „seminarium dla Chin”, które powstanie tutaj, w mieście Matteo Ricci, słusznie uważanym za „most między Zachodem a Wschodem”. Na miejscowym uniwersytecie rozpoczął się kurs języka chińskiego, na który uczęszczają nasi seminarzyści i inni studenci zainteresowani językiem mandaryńskim.

Są to światła o istotnej jasności, zgodnie ze sformułowaniem Ojca Świętego: „Trzeba patrzeć w przyszłość” (Nauczanie Jana Pawła II, IV, 1, 1981, s. 384). „Żywię nadzieję na obfite korzyści, nie tylko dla działalności misyjnej Kościoła – pisze Papież – ale także dla całego drogiego ludu chińskiego, na który Stolica Apostolska patrzy ze szczególną sympatią i uczuciem ze względu na całą godnej podziwu rzeczywistość tradycji i kultury, wzniosłego człowieczeństwa i bogatej duchowości, które tworzą historyczne i współczesne dziedzictwo wielkiego narodu chińskiego” (por. L’Osservatore Romano, 24 stycznia 1982 r.).

Obecność Papieża pośród 18 seminarzystów kierujących swoje kroki w stronę Chin będzie umacniać te nadzieje.