WIZYTACJA W PARAFII ŚW. MAŁRUSA OPATA 9-5-1982

Św. Jan Paweł II

Rzym, 9 maja 1982

Po zakończeniu mszy św. Ojciec święty rozpoczął serię spotkań z różnymi grupami parafialnymi: wszystkie wyraźnie młode i na początku swej drogi. Wraz z tą młodzieńczością mógł Ojciec święty widzieć wielki entuzjazm ożywiający wszystkich wiernych, którzy zdecydowali się podać swą dłoń proboszczowi i jego bardziej bezpośrednim współpracownikom, by ożywiać wspólnotę (parafialną). W kaplicy Ojciec święty spotkał się najpierw z katechistami i wspólnotami neokatechumenalnymi, które proboszcz przedstawił w następujących słowach:

«Ojcze święty, miło mi przedstawić Tobie grupy tej parafii: grupę katechetów przygotowujących do I komunii, w okresie po I komunii, do bierzmowania i prowadzących katechezę młodych. W grudniu utworzyła się wspólnota neokatechumenalna. Katechistami byli dorośli. Kilka małżeństw przyszło z parafii św. Tymoteusza, z Calla Palocco, wszyscy z naszego południowego sektora miasta. Chodzi tu o wspólnotę różnorodną, której jądrem są rodziny różnego pochodzenia, zarówno jeśli chodzi o środowisko, jak i kręgi kulturowe, są biedni i bogaci, ale wszyscy bogaci w Panu. Ci katechiści otworzyli drogę w tej parafii. Odpowiedzialnym wspólnoty jest Daniel, który jest także kantorem. To on, wraz z żoną Anną i współodpowiedzialnymi, zaczęli otwierać w tej parafii drogę. Inni katechiści pojawili się po zaproszeniu, które zrobiłem: są tu matki, klerycy, młodzież, a nawet ojcowie i siostry zakonne. Są tu siostry Opatrzności i jedna z sióstr pallotynek, która pomaga w katechezach. Wiele z tych osób przybywa z daleka, w tym sensie, że przedtem nie były one w Kościele. Są tu osoby, które kiedyś całkowicie utraciły kontakt z Panem Jezusem».

Potem zabrał głos Dominik, katechista wspólnoty neokatechumenalnej, który powiedział, jak on i jego przyjaciel Carlo przybyli do parafii św. Maurusa z nadzieją, że powtórzy się tu to piękne doświadczenie, w którym uczestniczy już od siedmiu lat w parafii św. Tymoteusza: doświadczenie wiary, która radykalnie zmieniła ich życie i życie tylu ich towarzyszy z tej drogi.

Ojciec święty powiedział:

«Dziękuję za wasze świadectwa. Mogą one doskonale ilustrować to, co rozważaliśmy dzisiaj o krzewie winnym i latoroślach: jak Chrystus przynosi życie każdemu z nas, daje je sercu ludzkiemu, wewnętrznemu „ja”, a potem także społecznemu wymiarowi naszego życia. Znajdujemy się w kaplicy, która stanowi kościół parafialny. Przy wizytowaniu parafii przychodzi spontanicznie myśl o konieczności Kościoła. Nie ma jeszcze Kościoła, Kościoła w sensie budynku. Ale Kościół już się buduje. Buduje się Kościół duchowy, poprzez Słowo Boże i sakramenty. Buduje się poprzez Słowo Boże, którego ministrami, sługami, apostołami jesteście wy, katechiści.

Kościół buduje się także poprzez sakramenty, poczynając od chrztu, i wy, grupa neokatechumenalna, jesteście świadkami mocy tego sakramentu, ponieważ nie chodzi tu o jakąś ideę, ale o Osobę, która żyje i ożywia: to jest sakrament. Sakrament daje nam życie, Słowo Boże daje nam światło, sakrament daje nam życie Boże: światło Boże, życie Boże. Tak oto Kościół buduje się dzięki waszemu apostołowaniu. Życzę wam, byście byli zaczynem tego budowania żywego Kościoła św. Maurusa, i z serca wam błogosławię».