Bezoek aan de parochie van Onze Lieve Vrouw van Coromoto 15/03/1981

St. Johannes Paulus II

Rome, 15 maart 1981 *

Even pauzeren met de leden van de vereniging van bochista’s, onlangs opgericht voornamelijk de oudsten van het gebied helpen, waar Johannes Paulus II vandaan kwam terug naar de kerk waar de pastoor de gemeenschappen presenteerde Neocatechumenaat die sinds enkele jaren in het leven zijn ingebracht van de parochie.

“Oosten Het is de groep broers van de Neocatechumenal Way, zei Monseigneur Gulizia-. Samen met hen is het team van catechisten, van de parochie van de Canadese Martelaren, die in januari 1970 kwam naar onze parochie om hiervoor de catechese te beginnen Neocatechumenal Way. Elf jaar zijn verstreken, Heilige Vader, en dat kunnen we zeg dat, na verschillende wisselvalligheden, lijden en vreugden, dit Het pad is geconcretiseerd, zijn volwassenheid is stevig op het pad van geloof en ook in het dienen van de behoeften van de parochie. Is dat zo De rondtrekkende priesters en ook een grote groep catechisten die jongeren voorbereiden op bevestiging, omdat dit sector, samen met de voorbereiding op de doop en de De catechese voor de bruid en bruidegom wordt aan deze broers toevertrouwd. Heilig Vader, dit is de realiteit van onze parochiegemeenschap en een van de tekenen van kerkelijke gemeenschap om het koninkrijk van God in ons op te bouwen parochie”.

De vreugde en dankbaarheid van om opnieuw de paus te ontmoeten die tijdens andere pastorale bezoeken de gelegenheid gehad om de neocatechumenale gemeenschappen te ontmoeten, werden namens alle aanwezigen uitgesproken door Giampiero, catechist in de parochie van Onze Lieve Vrouw van Coromoto.

‘Het is een grote vreugde voor ons’, zei hij. Zie het hier onder andere, vooral na de preek Hij heeft ons vandaag geleid ”. Hij eindigde met een vraag: “Waar zijn de Bisschoppelijke medewerkers voor evangelisatie? Nou we zijn hier om u te vertellen dat we klaar staan ​​om uw oproep te beantwoorden. In In het bijzonder willen we je binnenkort voorstellen aan de eerste community begint door de huizen te gaan, twee aan twee, om met eenvoud en aan te kondigen nederigheid het Koninkrijk van God, verkondig Jezus Christus aan alle inwoners uit de buurt.

Het is fundamenteel – zei Giampiero nog steeds - verkondig vandaag aan de mens het goede nieuws van het evangelie, de liefde van God die zichzelf manifesteerde aan het kruis van Jezus Christus, zichzelf zo tonend die van zondaars houdt. De wereld van vandaag gelooft niet langer dat God het is die neem het initiatief zoals bij Abraham. De mens van vandaag gelooft niet meer, denkt hij dat hij degene is die de eerste stap zet. Daarom, zei de catechist, is het tot slot noodzakelijk verkondig aan deze wereld de liefde van God. Dit is essentieel om het aan te kondigen, anders gaat het hele Evangelie verloren als de liefde voor zondaars. Maar hoe kunnen we dit adverteren? als we kunnen getuigen zijn als we niet gestuurd worden? Hoe kunnen we worden gestuurd als ik het niet weet Heb je Jezus Christus ooit eerder ervaren? Dan is het belangrijk open, binnen de parochie, een pad waar iedereen kan geleidelijk tot geloof worden gedragen en waar uw geloof kan worden gemaakt eindelijk missionaris, getuige tot de wereld ». Na Giampiero vertelden twee andere catechisten de paus hun ervaring en apostolaat in gezinnen, wat de moeilijkheden aangeeft in de weg staan ​​om de christelijke boodschap op deze nieuwe manier te verkondigen, maar laat ook het enthousiasme zien dat hen bezielt.

De Heilige Vader reageerde onder meer door te zeggen:

«Ik wens dat je groeit in deze levende ervaring van je doopsel. Uw getuigenissen zijn altijd erg interessant omdat ze voortkomen uit een geleefde ervaring, intern geleefd, persoonlijk, vanuit een puur religieuze, evangelische ervaring. Ik wil uw groepen zegenen en uw neocatechumenale weg, die uw weg is, maar ook de manier om anderen te ontmoeten. Door iedereen die hier aanwezig is te zegenen, wil ik ook iedereen zegenen bij wiens deuren u welkom zoekt; welkom voor uw woord, voor uw catechetische missie. Ik zegen u van harte en ik hoop dat u groeit in dit geloof, in deze levende ervaring van uw doopsel. Wij, zoals de heilige Paulus ons ook vertelt, moeten ons een beetje gedragen als pasgeborenen, als kinderen, en zo moeten we ons leven lang gedragen, want de doop bepaalt ons hele leven met een gave, een onbegrijpelijke gave; de gave van goddelijke afstamming; de gave om als de Zoon van God te zijn, kinderen van God, kinderen in de Zoon. Dit is het goede nieuws, het evangelie. Dit naleven en anderen laten leven, is het evangelie verspreiden.

(*) Zie “L’Osservatore Romano”, 16-17 maart 1981.