AUDIENCJA DLA NEOKATECHUMENÓW Z MADRYTU 23-3-1984

Św. Jan Paweł II

Rzym, Sala Konsystorza, 23 marca 1984 r. *

Ojciec święty przyjął tego ranka na audiencji członków wspólnot neokatechumenalnych czterech parafii madryckich. Papież, wygłaszając krótkie przemówienie, po podziękowaniu madryckim neokatechumenom za wizytę: „znak – powiedział – przylgnięcia do Następcy Piotra, jako gwarancja wierności eklezjalnej”, wezwał ich do zakorzenienia swego życia w wierze otrzymanej od Apostołów i nauczanej przez Ojców Kościoła, tak aby ona była „światłem, które oświeca każdy krok na waszej drodze do Ojca”. Oto wypowiedź Ojca świętego:

«Najdrożsi bracia i siostry, cieszę się mogąc przyjąć tego ranka waszą, tak liczną grupę, składającą się z członków wspólnot neokatechumenalnych madryckich parafii św. Józefa, św. Sebastiana, św. Rocha i Matki Bożej Łaskawej. Tym moim serdecznym pozdrowieniem chciałbym objąć także członków innych wspólnot waszych parafii, którzy tak pomogli wam w spotkaniu Jezusa Chrystusa w życiu. Jestem wdzięczny za tę wizytę, która chce być przy grobie pierwszego Apostoła aktem przylgnięcia do Następcy Piotra, jako gwarancja wierności eklezjalnej; jest aktem należącym do tej wędrówki wiary, którą odbywacie. Wiem, że w ostatnim okresie szczególną uwagę poświęciliście studiowaniu poszczególnych artykułów Credo, czyniąc to zarówno dla waszej formacji duchowej, jak i po to, by pomóc innym chrześcijanom i rodzinom. Ze swej strony zachęcam was, byście mocno zakorzenili wasze życie w wierze otrzymanej od Apostołów, której nauczali Ojcowie Kościoła i która ma być światłem na waszej drodze do Ojca.

Cieszę się też z tego, że w programie waszej pielgrzymki do Rzymu przewidzieliście także pobyt w maryjnym sanktuarium w Loreto, by oddać wasze życie pod macierzyńską opiekę Dziewicy Maryi, Matki Chrystusa i Kościoła. Ta, która stając się Matką Chrystusa, którego wyznajemy, stała się pierwszą i najlepszą naśladowczynią swego Syna, jest świetlistą ścieżką prowadzącą do centrum tajemnicy Chrystusa (por. Marialis cultus, 25). Ona swoim przykładem uczy nas oddania się Kościołowi, aby na tym świecie w ludziach, braciach, tworzył się nieprzerwanie obraz Jej Syna. Ta, która swym życiem i swoją ofiarą współpracowała z miłością w dziele Jezusa (por. Lumen gentium, 60 i n.), chce to kontynuować, ucząc nas wartości każdego człowieka i głębokich motywów tego, by kochać go bez wyróżniania i bez zastrzeżeń. Dlatego przyjmijcie Ją jako prawdziwą Matkę, jako Nauczycielkę, Przewodniczkę i przykład w całym waszym życiu. Daleka od pomniejszania koniecznej w waszym życiu orientacji chrystologicznej, ułatwi to wam. Z tymi pragnieniami zachęcam was do waszej drogi, byście w zjednoczeniu z waszymi biskupami i kapłanami i w braterskiej jedności z innymi uznanymi ruchami duchowości i apostolstwa, wnieśli wasz hojny wkład w życie Kościoła naszej doby. Tak modlę się za was do Pana i jednocześnie udzielam wam mojego uroczystego błogosławieństwa apostolskiego».

(*) Por. „L’Osservatore Romano”, 24 marca 1984.