Bezoek aan de parochie van San Felice da Cantalice 4-5-1986

St. Johannes Paulus II

Rome, 4 mei 1986 *

De vertegenwoordiging van de neocatechumenale gemeenschappen wordt gekoesterd in de parochie. De paus had een bijzondere ontmoeting met hen, waarbij hij, na het getuigenis van de catechisten van de gemeenschap te hebben gehoord, de talrijke ontmoetingen in alle parochies van Rome wilde herinneren en door de bezoeken die hij aan andere steden van Rome had afgelegd. Italië en de wereld hebben gehad met de neocatechumenale groepen. Groepen die iets hebben – zei de paus – waardoor we hen snel van de anderen kunnen onderscheiden.

Presentatie van de catechist van de parochie (Giacomo): «Heiligheid, ik spreek omdat ik de catechist ben van deze broeders. Voordat Ik ben allemaal erg blij om bij jullie te zijn in de genade die de kerk heeft geeft ons volledig, met zoetheid. Ik zeg dit omdat ik van nature ben Ik ben gewelddadig en heb een jeugd met veel lijden doorgebracht veel beproevingen; en aangezien hij niet in de kerk was, heeft dit geschapen in mij een beeld van een rechtvaardige God die me voor alles moest betalen dat ik had geleden. Dit heeft me veel doen lijden, om te groeien van een totaal verkeerde manier, om een ​​van die christenen te zijn die dat wel zijn schandaal omdat ze dingen prediken die ze niet in praktijk brengen. Wanneer ik heb realiseerde zich deze realiteit, wat een schandaal was voor anderen omdat Ik had van geweld mijn credo gemaakt, ik was al getrouwd en had twee kinderen en Ik was bang voor mezelf, vader, en dacht er zelfs aan om een ​​einde te maken aan mijn levenslang; Ik heb de Maagd Maria, aan wie ik toegewijd was, gevraagd help, geef betekenis aan wat hij aan het doen was, want hij was volledig verloren. Op een zondag, toen ik naar de mis ging, ontmoette ik een leek, iemand zoals ik, die mij de vergeving en barmhartigheid van Jezus Christus voor de mensen aankondigde gewelddadig zoals ik, vader. Ook voor de gewelddadige zoals ik de Heer hij had een weg terug naar liefde en vergeving. Zie, Vader, dat Ik ben al vijftien jaar op dit pad en de kerk stuurt me de wereld in om vergeving en barmhartigheid aan te kondigen ».

De paus sprak deze woorden tot de aanwezige gemeenschappen:

«Bedankt voor dit getuigenis. Het is niet de eerste keer dat ik het getuigenis van een neocatechumeen heb gehoord en ik ben altijd onder de indruk. Maar toen ik dichterbij kwam en het lied “Mary, gezegende Mary” hoorde, leerde ik al snel wie de zang is, want met dit lied herken ik je overal; midden op het Afrikaanse continent of in India, waar ook ter wereld, onderscheid je je door dit lied ‘Maria, gezegende Maria, je hebt het Woord van de Heer geloofd’. Dit is wat uw pad kenmerkt, het pad van alle neocatechumenale gemeenschappen, het pad van ieder van u, omdat het een pad van geloof is; van een geloof, soms totaal herontdekt in diepe bekering. Soms wordt dit geloof herontdekt in de volle betekenis van zijn eigen diepte. In de diepte. Het geloof heeft in feite een ontzagwekkende, immense diepte waarvan wij gelovigen ons niet altijd bewust zijn. Geloof is deelname aan de kennis van God. God laat ons zichzelf kennen en het geloof bereidt ons voor op de visie van God en draagt ​​reeds “de kiemen” van deze visie van God in zich. Het geloof moet altijd in de loop van het leven worden ontdekt. Deze diepe dimensie van geloof wordt vaak genegeerd door christenen; velen weten niet wat het is dat ze in zich dragen om gelovigen te zijn en geloof te hebben. Je pad bestaat hieruit: vind het geloof volledig of herontdek het in de zin van de diepte van wat je al eerder had. En hier is de betekenis van uw lied goed ingevoegd: “Maria, gezegende Maria, u hebt geloofd in het Woord van de Heer.”

Nee je kunt je een geloof voorstellen dat volmaakter is dan het geloof van Maria. Dit is de hoekpunt van het geloof dat elk menselijk wezen in Haar heeft gehad. Een geloof dat bleek direct na de aankondiging. We kunnen zeggen dat het zo is bijna ongelooflijk geloof: er is een paradigma voor nodig om het geloof van uit te drukken Maria. Elizabeth zei ook tegen Maria: “Gelukkig is zij die in het Woord van de Heer heeft geloofd …” Het geloof van Maria is zeker een voorbeeld van het geloof dat iedereen zou moeten hebben gelovigen, allen die dit geloof herontdekken, die het verdiepen en vooral van jullie die dit pad van geloof hebben als uw charisma, als de missie van uw neocatechumenaal wezen. Produceert mij Ik ben blij je groepen te vinden omdat ik samen ouders ontmoet, de volwassenen, zoveel kinderen! Neocatechumenen zouden hebben grote gezinnen, ze hebben zoveel kinderen!: dit is een test van geloof, van geloof in God.

Om de mens leven te geven, heb je geloof in God nodig. Als we vandaag deze grote demografische crisis doormaken, de crisis van het gezin, de crisis van het vaderschap, de crisis van het moederschap, is dat slechts een gevolg van het gebrek aan geloof in God. U kunt dit probleem niet verbeteren als het niet met een diep geloof in God is. Een groot geloof in God is vereist om de mens leven te geven.

(*) Zie “L’Osservatore Romano”, 5-6 mei 1986, met integratie uit de registrazione diretta.