Wizytacja w parafii św. Franciszka Salezego 13-3-1994

Św. Jan Paweł II

Rzym, 13 marca 1994 r.

Ojciec Święty, zwracając się do dzieci, powiedział:

«Dziś słyszę, że śpiewacie z radością. Jest Wielki Post, ale śpiewacie z radością. Dobrze, że śpiewacie z radością, bo ta czwarta niedziela Wielkiego Postu jest tradycyjnie nazywana „Laetare”. „Laetare” oznacza „radować się”. Dlaczego chrześcijanie radowali się w tę niedzielę? Radowali się z powodu swojego Chrztu. Radowali się zwłaszcza katechumeni, którzy przygotowywali się do Chrztu i w tym dniu otrzymywali już Symbol wiary. Wtedy dopuszczano ich do wiary. To była zasadnicza katecheza.

Czy wiecie, kto to jest katechumen? To jest ten, kto przygotowuje się do Chrztu. A oprócz tego są też w tej parafii neokatechumeni. Było czymś bardzo ważnym w Kościele pierwotnym, i nadal jest ważne w Kościele, przygotowanie do Chrztu. Chrzest jest wielką tajemnicą, wielką chrześcijańską rzeczywistością. Jest to początek życia w Chrystusie. A katechumeni przygotowywali i przygotowują się do dobrego rozpoczęcia życia w Chrystusie. Dzisiaj małym noworodkom brakuje prawdziwego katechumenatu i z tego powodu konieczny jest neokatechumenat, katechumenat po Chrzcie, który uzupełnia to, czego brakuje małemu ochrzczonemu noworodkowi. To wyjaśnia wielkie znaczenie neokatechumenatu.

Muszę powiedzieć, że okres Wielkiego Postu, który teraz przeżywamy, przypomina nam co roku o drodze katechumenatu: jak przygotowywano się do przyjęcia Symbolu, a następnie, kilka tygodni później, do przyjęcia Jezusa Zmartwychwstałego. Chrzest oznacza nowe życie w Chrystusie, to nowe życie ukazane, objawione przez Jego Zmartwychwstanie po śmierci».