Audiëntie bij rondtrekkende catechisten 17-01-1994

St. Johannes Paulus II

Vaticaanstad – Sala Clementina, 17 januari 1994

Johannes Paulus II ontving in Audience in de Clementine Hall een groep rondtrekkende catechisten van de Neocatechumenal Way. Dit is de tekst van de toespraak die de Heilige Vader tot hen heeft gericht:

«Beste broeders en zusters in Christus!
1. Het is een bron van grote vreugde u te ontmoeten, 
rondtrekkende catechisten van de Neocatechumenale Weg, 
die samen met de initiatiefnemers en de verantwoordelijken 
zijn samengekomen om te bidden en na te denken over de 
vruchten en perspectieven van de missie die het heeft 
toevertrouwd, met bijzondere aandacht voor de rol van 
gezinnen te midden van de armen. Ik groet de heer Kiko 
Argüello en ik dank hem voor de woorden die hij namens u 
tot mij heeft gericht; Ik begroet ieder van jullie met 
genegenheid. De vrede van de Heer zij met je!

2. Uw “Weg” wil drinken in de geest van het Tweede 
Vaticaans Concilie, om een ​​voorbeeld van nieuwe 
evangelisatie te bieden dat hoop geeft aan de Kerk 
aan de vooravond van het derde christelijke millennium. 
Uw verdienste is dat u een “kerygmatische” prediking 
herontdekt heeft die ook de “verre” tot het geloof uitnodigt, 
volgens een post-dooproute volgens de aanwijzingen van de 
Ordo Initiationis Christianae Adultorum, vereist door de 
Catechismus van de Katholieke Kerk (cfr. N 1231). Centraal 
in deze reis staat een vruchtbare synthese tussen prediking, 
verandering van moreel leven en liturgie. Dit alles gebeurt 
in kleine gemeenschappen, waar "reflectie op het woord van 
God en deelname aan de eucharistie ... levende cellen van de 
kerk vormen, ze de vitaliteit van de parochie vernieuwen door 
volwassen christenen die in staat zijn om met een geloof te 
getuigen van de waarheid. radicaal geleefd ”(Boodschap aan de 
bijeenkomst van de bisschoppen van Europa in Wenen, 12 april 1993). 
Deze gemeenschappen helpen de Kerk te ervaren als het Lichaam van 
Christus waarin God, door middel van de sacramentele tekenen, 
zijn heilswerk uitbreidt tot de mannen van elke generatie, 
vooral tot gezinnen.

3. Vandaag erkent iedereen de ernstige crisis dat raakt het gezin en dat is de oorzaak van het meeste kwaad diepten van de hedendaagse samenleving. Precies om deze reden De kerk, die zich het initiatief van de Verenigde Naties eigen heeft gemaakt, heeft uitgeroepen tot het jaar 1994 als Jaar van het gezin. Jouw ervaring met vele jaren op de “Camino” zullen je zeker geleerd hebben dat het kleine Gemeenschap, ondersteund door het woord van God en de zondagse eucharistie, wordt een plaats van gemeenschap, waar de familie de betekenis en vreugde van zijn fundamentele missie om leven over te brengen natuurlijk en bovennatuurlijk. De familie kan deze taak niet delegeren fundamenteel voor anderen. Vanaf de oudste tijden zien we dat in de Mensen van God, het is het gezin dat wordt voorgesteld als de eerste sfeer van evangelisatie, volgens wat er in Deuteronomium wordt gelezen: “Deze voorschriften … je zult ze herhalen aan je kinderen, je zult ze erover vertellen of je bent thuis alsof je op reis gaat, wanneer je naar bed gaat en wanneer je tillen ”(Dt 6.7). Uw gezinnen herontdekken het gebed dagelijks met de kinderen en vooral de binnenlandse viering die daar wordt gehouden de dag van de Heer, waarop de vader en moeder het Heilige Boek openen, lees het en geef commentaar en de kinderen kunnen een dialoog aangaan verlicht door de Heilige Geest. Een echo van deze praktijk is te vinden in de brief waarin Paulus zich Timoteüs als moeder en grootmoeder herinnert van kinds af aan werd hij ingewijd in de heilige geschriften (vgl. 2 Tim 1,5; 3,14-15).

4. Daarom is het niet moeilijk in het licht van
dit, om de vruchten van de neocatechumenale weg te verifiëren: de families
verzoend, open voor het leven en dankbaar voor de kerk, bieden ze aan
om de verkondiging van het evangelie naar de einden van de aarde te brengen.
Zelf heb ik bij andere gelegenheden het Crucifix aan families kunnen geven
die vertrokken naar de armste en gedechristianiseerde gebieden. Van dit
zo veel roepingen zijn nu in opkomst.
Meisjes die het religieuze en contemplatieve leven omarmen; jongens onderweg
naar het priesterschap in plaatselijke seminaries en diocesane
Missionarissen van "Redemptoris Mater" kwamen naar voren om de kerken te helpen die,
gezien het tekort aan geestelijken, verkeren ze in grote moeilijkheden. Zo wordt het gedaan
de wens van Vaticanum II: “We herinneren de priesters eraan dat zij
het verzoek voor alle Kerken is aan… Te dien einde kan het zijn
De oprichting van internationale seminaries is nuttig… ”(Presbiterorum Ordinis, 10).

5. Maar bovenal is een grote vrucht van dit pad de missionaire impuls. Ik ben blij te weten dat de woorden die ik tot de jongeren in Denver sprak, een weerklank bij jullie hebben gevonden. Hij zei toen: “Dit is niet de tijd om je te schamen voor het Evangelie (vgl. Rom. 1, 16). Het is tijd om het van de daken te prediken (vgl. Mt 10:27) »(Homilie van de Heilige Mis op Wereldjongerendag in Denver, 15 augustus 1993). Om deze reden bereidt u zich voor op het uitvoeren van grote populaire missies, vooral gericht op degenen die de kerk hebben verlaten of deze nog niet kennen. Ik hoop dat het initiatief om het Evangelie op straat te verkondigen, ontwikkeld in volledige overeenstemming met de plaatselijke bisschoppen, overal vrucht zal dragen. 6. Beste rondreizende evangeliepredikers! Ik richt me tot u met grote genegenheid, die alles heeft nagelaten om Christus en de gekruisigde Christus te prediken in 94 landen op de vijf continenten, in volgzame en constante gehoorzaamheid aan de bisschoppen. Ik verzoek u dringend om altijd trouw te blijven aan het charisma dat God u heeft toevertrouwd voor het welzijn van de hele kerkelijke gemeenschap, en met uw werk bij te dragen aan een diepere herontdekking van de christelijke initiatie van volwassenen. Hoewel ik u verzeker van mijn voortdurende herinnering in gebed, ben ik vandaag gelukkig, in een sfeer van feestelijke communie, het kruisbeeld te brengen aan degenen onder u die geroepen zijn om rondreizende evangeliepredikers te zijn. Maria Allerheiligste, nederige Maagd van Nazareth, begeleid u op uw pelgrimstocht rond de wereld om het Koninkrijk van God aan te kondigen. Allen blijven onder haar moederlijke bescherming! Vanuit mijn hart schenk ik u, uw families en de neocatechumenale weg, de apostolische zegen ».

In de begroeting gericht aan Johannes Paulus II aan
begin van het publiek, de initiatiefnemer van de neocatechumenale weg, Kiko
Argüello, herinnerde zich vooral de vruchten van de buitengewone ervaring
uitgevoerd door 30.000 jongeren van de «Camino» tijdens de wereldbijeenkomst van
Denver, dat vorig jaar augustus plaatsvond ter gelegenheid van de VIII
Wereld Jeugd Dag. Na die bijeenkomst, 1.200 jongens
ze hebben besloten om naar het seminarie te gaan en duizend meisjes hebben het leven gekozen
klooster klooster.
'Sinds Denver,' zei hij, 'is er echt een ommekeer geweest in de
Kerk. In Denver is er een speciale genade van de Heilige Geest geweest, en
jonge mensen zijn vooral geraakt door het woord van de Heilige Vader.

In de begroeting gericht aan Johannes Paulus II aan begin van het publiek, de initiatiefnemer van de neocatechumenale weg, Kiko Argüello, herinnerde zich vooral de vruchten van de buitengewone ervaring uitgevoerd door 30.000 jongeren van de «Camino» tijdens de wereldbijeenkomst van Denver, dat vorig jaar augustus plaatsvond ter gelegenheid van de VIII Wereld Jeugd Dag. Na die bijeenkomst, 1.200 jongens ze hebben besloten om naar het seminarie te gaan en duizend meisjes hebben het leven gekozen klooster klooster. ‘Sinds Denver,’ zei hij, ‘is er echt een ommekeer geweest in de Kerk. In Denver is er een speciale genade van de Heilige Geest geweest, en jonge mensen zijn vooral geraakt door het woord van de Heilige Vader.