Bezoek aan de parochie van de geboorte van onze Heer Jezus Christus 14-12-1980

St. Johannes Paulus II

Rome, 14 december 1980

De neocatechumenale gemeenschappen zijn aanwezig, reizen wat zij de “Weg” noemen en apostolisch werken in verschillende parochies van Rome. Dat is waarom de paus ontmoet hen regelmatig tijdens hun pastorale bezoeken aan de verschillende parochies van de stad en spreekt ze altijd woorden van aan aanmoediging en aansporing. We verwijzen hier naar de ontmoeting die hij had plaats op zondag 14 december in de Romeinse parochie van de Geboorte van onze Heer Jezus Christus, met vier gemeenschappen Neocatechumenalisten die daar werken. In de crypte van de tempel, waar de Gemeenschappen ontmoeten elkaar, Kiko begroette de Heilige Vader namens allen en Johannes Paulus II sprak hen spontaan als volgt toe:

«We hebben elkaar vaak ontmoet verschillende parochies in Rome, de laatste keer was in de parochie van de Canadese martelaren. Hier aangekomen heb ik veel kinderen ontmoet en Ik heb omhelsd. Dit heeft me snel doen denken aan de woorden van de Heer die ooit zei dat we allemaal” moeten doen als kinderen”, zelfs als we vijftig of zestig jaar oud zijn zoals ik, of ouder; We moeten Net als kinderen. Het is precies de bovennatuurlijke afstamming die werpt wortelt in ons en begint op het moment van de doop. Jij wie, Als neocatechumenen concentreer je je op je spiritualiteit in de mysterie van de doop, je moet diep leven in het mysterie van de goddelijke afstamming, het mysterie van het zijn kinderen van God en alles wat daaruit voortkomt van deze realiteit die de authentieke dynamiek van afstamming vormt goddelijk.

Dit is in wezen wat ik wilde dat je deed zeggen; maar ik vertel het je op een bepaalde manier omdat je klanten bent van de parochie van de Geboorte, waar het mysterie van de Zoon van God made man staat centraal in het gemeenschapsleven en ook omdat het kerstfeest komt eraan. Ik wens dat je altijd loopt, en altijd vooruitgang boeken in die innerlijke en bovennatuurlijke werkelijkheid die de realiteit van genade, van de genade van Gods geadopteerde kinderen, handelt vergelijkbaar met zijn eniggeboren Zoon die mens werd om ons aan te trekken en om ons op Hem te laten lijken ». Toen de paus deze woorden uitsprak, stelde Kiko hem voor enkele rondtrekkende catechisten die, opgeleid in de parochie van de Natividad, brengen nu hun getuigenis naar verschillende landen over de hele wereld. Onder hen was een jonge priester die net was teruggekeerd uit Amerika Latijns. De priester wilde Johannes Paulus II het drama uitleggen situatie waarmee missionarissen en catechisten worden geconfronteerd, vooral in Midden- en Zuid-Amerika. «We moeten, zei de priester, bemoedigd worden, Heilige Vader, want dat is zo de situatie waarin Midden-Amerika zich bevindt, is erg moeilijk. We komen hier terug zoals de heilige Paulus zich afvroeg of we tevergeefs rennen, omdat we We bevinden ons in een situatie waarin we niet weten of de kerk die van de revolutie, zoals velen daar zeggen, of als het is om Jezus Christus aan te kondigen ».

Voordat de priester uitgesproken was, zei de paus met luide en duidelijke stem:

«Kondig alleen Christus aan!

Ik geef je al het antwoord: kondig Christus aan! Alleen aan Christus! (een daverend applaus onderstreepte de woorden van de Allerhoogste Pastor). Ik mag eraan toevoegen, vervolgde de Heilige Vader, dat er geen dag voorbijgaat Ik bid voor die landen, vooral voor de meest gekwelde, die ik volg met liefde en vertrouwen. Je moet het weten – concludeerde de paus na een korte pauze – daar is ook een heel sterke moeder! ».