Bezoek aan de parochie van San Crispín de Viterbo 3-28-1993

Bezoek aan de parochie van San Crispín de Viterbo 3-28-1993

St. Johannes Paulus II

Rome, 28 maart 1993

St. Johannes Paulus II heeft een ontmoeting gehad met de
twee neocatechumenale gemeenschappen, de vrucht van 8 jaar evangelisatie in
de parochie van San Crispín. De welkomstwoorden zijn
 door een jonge man: Roberto Santoponte uitgesproken.

"Heilige Vader:
hier zijn de twee neocatechumenale gemeenschappen aanwezig, de vrucht van 8 jaar
moeizame evangelisatie in deze parochie van ons team,
ontstaan in de vijfde gemeenschap van St.Francesca Cabrini in Rome,
waar we 14 jaar geleden met de Camino zijn begonnen. De catechistenteams van
onze gemeenschap zijn degenen die de pastorale zorg van de doop en
huwelijk in deze parochie. Dit in onze thuisparochie
Het pad van de herontdekking van de doop begon 24 jaar geleden, waarbij
​​25 gemeenschappen zijn ontstaan. De eerste twee hebben hun doopbelofte in de aanwezigheid van Zijne Heiligheid in St. Peter hernieuwd, en hieruit 
 zijn weer rondtrekkenden, priesters en gezinnen die catechiseren
praktisch overal ter wereld. In onze gemeenschap hadden velen
zich jaren lang van de kerk verwijderd, en het wonder was om de
bezorgdheid en de moederschap van deze kerk te herontdekken die weerklank vond
in ons leven, voor velen van ons zinloos, het Goede
Nieuws van Gods liefde voor ieder van ons, geopenbaard in de zijn
Zoon Jezus Christus. Door naar het woord van God te luisteren en deel te nemen
aan de liturgie,zijn we door de jaren heen toeschouwers geweestvan de wonderen die God heeft verricht in ons leven en in
die van onze broeders: roepingen tot het priesterschap en tot leven
toegewijd; gereconstrueerde huwelijken; gezinnendie  openstaan voor een royaal verwelkomend leven, herontdekt als een authentiek en gratis geschenk van
God.

Hoewel ik van kinds af in de kerk was had ik nog nooit de genade van Gods liefde ervaren, vooral niet jegens zondaars, zoals ik heb ontdekt dat ik ben. God ervaren in het lijden en in de gebeurtenissen van de dood die mijn leven hebben gekenmerkt Het is de gebeurtenis geweest die mijn bestaan ​​en dat van deze derd broeder catechisten samen met mij heeft veranderd, endie ons ertoe heeft gebracht een beetje van ons leven te geven voor het evangelie gedreven door een gevoel van dankbaarheid. tot God de Vader en zich ervan bewust dat, zoals de heilige Paulus zegt, “de liefde van Christus spoort ons aan “om dit goede nieuws dat nos leven heeft veranderd iedereen te laten bereiken die erop wacht en die het recht hebben om te luisteren zoals wij. In deze buurt zijn er veel problemen: drugs, marginalisatie, werkloosheid, armoede, geweld en veel jonge mensen hebben de diepste betekenis van hun bestaan ​​verloren, maar we weten dat de enige oplossing voor deze enorme drama’s het enige antwoord op de diepste behoeften van elke man is Jezus Christus, die stierf voor onze zonden en verrezen is voor onze rechtvaardiging. Deze broeders zijn vandaag het teken dat dit Woord waar is, waar het mogelijk is om van onszelf te gaan houden zoals Christus zelf ons heeft liefgehad, door middel van een draagpad naar geloof, eigen zwakheid ervaren, maar tegelijkertijd genieten van de liefde van God en de genade van de Kerk, en onze hoop op de Heer is dat zij ‘de eerstgeborenen’ zijn van vele broeders ”die na hen zullen komen. Dankzij jou standvastigheid en de steun van de pastoor Don Vicente, die ons niet in de steek heeft gelaten nooit op de moeilijkste momenten, vandaag is het open in deze parochie een weg terug naar de Vader voor veel van onze vervreemde broeders.

Aan de Maagd Maria, inspirerend hiervan manier, vertrouwen we op onze ambities en onze verlangens, en we hopen van U, Heilige Vader, de ondersteuning van uw gebeden en de bemoediging doorgaan met het ondernomen werk, ervan overtuigd dat zonder de Geest van Jezus Christus en gemeenschap met “Peter” kunnen we niets doen. Verwen jezelf accepteer aan het einde van deze bijeenkomst dit kleine eerbetoon, een teken van ons verlangen naar vereniging met u, die ons, net als Christus, aanspoort om “te werpen de netwerken ”alleen vertrouwen op zijn Woord, zeker dat de vrucht dat Het zal opkomen voor de opbouw van de hele kerk. De geschenk dat een jonge vrouw aan de Heilige Vader aanbood: een sculptuur dat stelt Petrus voor die zijn netten uitwerpt en naar Jezus Christus kijkt: “Wij hopen werp de netten naar het oosten, het is de wens van ons allemaal, hoewel we dat zijn zwak, arm en onvolwassen, maar we willen graag evangeliseren ”».

“Evangeliseer het Oosten en het Westen, overal”, antwoordde de Heilige Vader, die vervolgens het volgende adres uitsprak:

“Hij heeft uw vertegenwoordiger zei dat Don Vicente u nooit in de steek heeft gelaten. Laten we de Heer danken dat Don Vicente zo goed is, maar geen van beide je hebt Don Vicente verlaten, en dit is belangrijk. Is belangrijk is deze gemeenschap met uw pastoor, met de priester, en door de priester, met Christus. Ik heb nu met de Pastorale Raad gesproken animatie omdat het waar is dat deze parochie, als gemeenschap menselijk en christelijk, het heeft geweldige animatie nodig. Animatie is het proces waardoor de verschillende elementen van het organisme “naast elkaar bestaan” in een wooneenheid.

En jij doet dat op verschillende manieren
deze animatie. Als je de kerk binnengaat, als je de
Mis, je kunt zeggen: "Ze maken animatie met het lied."
Ik heb zeker veel ervaringen gehad met de vieringen in de
verschillende parochies en in de verschillende kerken van de wereld: zingen is
een animatie geeft ziel aan de biddende, gelovige gemeenschap. Geeft ziel, en nee
het miste fundament, maar had veel, wat Sint-Augustinus zei:
"Qui cantat bis orat - hij die zingt, bidt twee keer." "Bis orat" omdat
laat anderen "bidden". Maar deze animatie van de
Neocatechumenaal is dieper geworteld. Het zijn niet alleen zangers,
hoewel ze goede zangers zijn. Deze animatie komt uit de wortel van
onze ervaring in Christus en deze wortel is de doop. Ze hebben gekozen
deze naam «Neocatechumenal» denken aan het catechumenaat dat heeft
vormden de eerste generaties van de kerk, hier in Rome en door
overal. Deze catechumenaat maakte niet-christenen,
kandidaten voor de doop, het mysterie van Christus, rijkdom
ondoorgrondelijk die in Christus zijn en die voor ons zijn, waarin
we doen mee. En deze deelname is vol, de kern begint al in de
Doop.

Men moet terugkeren naar de doop, alles Christian moet terugkeren naar zijn doopsel om te weten voor wie hij is, ja weet wie Christus is. Wie is dankzij Christus. En dus verander je leven: nieuw leven. We weten dat dit nieuwe leven erg is ingeschreven diep in de christelijke boodschap, in de brieven van de apostelen en vooral in het Evangelie. Een ding is dit nieuwe leven zoals het wordt gelezen als een woord, en iets anders is dit nieuwe leven zoals het wordt geleefd. Is levend geweldig, een geweldige ervaring. Dit is meer jouw animatie fundamenteel, de animatie gemaakt door deze herontdekking van de rijkdom die in Christus is, en die in ons zijn dankzij Christus, en die de Heilige Geest aan allen geeft door de doop.

Er is ook nog een andere rijkdom, een animatie heel belangrijk dat u in de wereld uitvoert. Deze wereld zo ontslag genomen dat hij, met al zijn vooruitgang, geen vooruitzichten en vele malen ziet hij heeft geen hoop: hij houdt niet van het leven; houdt niet van het leven, dit is de diepe ziekte van onze moderne, westerse beschaving, Amerikaans, Europees. Hij houdt niet van het leven, hij is bang voor het leven, hij doet er alles aan om niet tot leven laten komen.

Dus een animatie van jou is die van liefde voor het leven. En dit is een animatie die in je gaat, erin gaat uw gezinnen, en daar is het vervuld, moedig, vol hoop en vol vreugde omdat nieuw leven kinderen vreugde schenken. Plus het is een bezieling van menselijke en christelijke moed. Dit wilde ik je vertellen omdat ik je volg, niet altijd op de voet, vaker van ver, maar ik volg je best veel, en ik denk dat deze beweging, evenals vele anderen bewegingen, is een grote gave van de Heilige Geest aan de Kerk en aan de mensheid vandaag. Vrolijk Pasen, en Pasen is het centrale punt van ons credo en ons leven.