Preek bij de afsluiting van de Rome Citizen Mission 5-22-1999

St. Johannes Paulus II

Sint-Pietersplein, 22 mei 1999 *

«Laten we God danken voor deze buitengewone gebeurtenis, die een daad van liefde is voor de stad en voor elk van zijn inwoners. Inderdaad, de burgerlijke missie heeft de christelijke gemeenschappen  voorzien van een reisroute geintencificeerd met spiritualiteit, gevoed door gebed en luisterend naar het woord van God. Bovendien heeft het, het mogelijk gemaakt om de kerkelijke gemeenschap te vergroten, die de De Romeinse synode had aangegeven als een onmisbare voorwaarde voor de Nieuwe Evangelisatie “. Met deze woorden Johannes Paulus II in de preek van de Eucharistieviering tijdens de Pinksterwake op zaterdag middag, 22 mei, vatte hij de route samen die door de kerk van Rome van 8 december 1995 tot het hoogfeest van Pinksteren in 1999 doorliep Dit is de tekst van de preek van Johannes Paulus II:

“1. “Open de deuren voor Christus, uw Verlosser”: deze uitnodiging, die met kracht weerklonk tijdens de drie jaar van voorbereiding op het Grote Jubeljaar, is kenmerkend voor onze maatschappelijke missie. Laten we God danken voor deze buitengewone gebeurtenis, die een daad van liefde is geweest voor de stad en al haar inwoners. De burgerlijke missie heeft de christelijke gemeenschappen inderdaad voorzien van een route van intense spiritualiteit, gevoed door gebed en luisterend naar het woord van God. Bovendien heeft het het mogelijk gemaakt om de kerkelijke gemeenschap te vergroten, wat de Romeinse synode had aangeduid als een onmisbare voorwaarde voor de nieuwe evangelisatie. De hele diocesane gemeenschap, in haar verschillende bedieningen, roepingen en charisma’s, heeft unaniem haar bijdrage geleverd van gebed, aankondiging, getuigenis en dienst. We hebben samen ervaren dat we een “volk van God op missie” vormen. Ik voel de plicht om degenen te bedanken die op verschillende manieren aan dit belangrijke pastorale initiatief hebben deelgenomen. Allereerst aan u, kardinaal-vicaris, die de missie met ijver heeft geleid, in nauwe samenwerking met de hulpbisschoppen, die ik van harte groet. Ik zou ook de andere prelaten eraan willen herinneren dat ze hun waardevolle medewerking hebben verleend en, onder hen, Monseigneur Clemente Riva, moge hij rusten in vrede. Ik denk met dankbaarheid aan u, geliefde missionarissen, priesters, religieuze mannen en vrouwen en vooral leken, die de eerste begunstigden zijn geweest van de genade van de missie. De genereuze inspanningen waarmee u het evangelie hebt voorbereid en naar de huizen en omgevingen van de stad hebt gebracht, heeft nieuwe wegen geopend voor evangelisatie en christelijke aanwezigheid in het dagelijkse weefsel van het leven van onze mensen. De Heilige Geest heeft u stap voor stap begeleid, heeft u de juiste woorden geïnspireerd om Christus te verkondigen en heeft u gesteund in de onvermijdelijke moeilijke momenten. Laten we de Heer danken voor wat hij heeft gedaan en onder alle omstandigheden de tekenen van zijn barmhartigheid en liefde heeft laten zien. Het grote jubileum dat nu aanstaande is, zet ons ertoe aan om met dezelfde impuls door te gaan met deze missie om de resultaten van de missie te consolideren en uit te breiden. Op deze manier kunnen we de vele pelgrims die volgend jaar naar Rome komen, het gezicht van onze Kerk laten zien, gastvrij en open, vernieuwd in geloof en rijk aan werken van naastenliefde.

2. Om dit te laten gebeuren, moet het zendingswerk, dat zo gelukkig is begonnen, worden geconsolideerd en ontwikkeld. Het is noodzakelijk om mensen en gezinnen te blijven ondersteunen waarmee al contact is opgenomen in hun huizen en op het werk, en ook om hen te bereiken, om verschillende redenen die in deze jaren niet konden worden bereikt. Daarom moet het jaarlijkse bezoek aan gezinnen en centra om naar het Evangelie luisteren, dit moet worden vermenigvuldigd, de ziel zijn van de pastorale zorg van de parochies, dankzij de medewerking van kerkelijke verenigingen, bewegingen en groepen. De viering van het woord van God moet de geloofsreis van de parochiegemeenschappen markeren, vooral in de sterke tijden van het liturgische jaar. Het teken van naastenliefde jegens de armen en degenen die lijden, moet vergezeld gaan van de verkondiging van de Heer, die zijn levende aanwezigheid toont, met het dagelijkse getuigenis van broederlijke liefde. Het is noodzakelijk om de gemeenschap te versterken tussen christenen die werkzaam zijn in werk- en studieomgevingen, op plaatsen van hulp en amusement, waar het evangelie concreet is voorgesteld. Het zaad van evangelische nieuwigheid, gezaaid met zending, moet overal groeien en vrucht dragen, zelfs waar specifieke zendingsinitiatieven nog niet zijn gepromoot. Daartoe is onze getuigenis zelfs nog dringender. Inderdaad, geen enkele werkelijkheid is ondoordringbaar voor het Evangelie; bovendien is de verrezen Christus al op mysterieuze wijze aanwezig door zijn Heilige Geest.

3. Zo’n enorme apostolische onderneming vereist een vormingswerk en catechese gericht aan het hele volk van God, zodat ze zich meer bewust worden van hun missionaire roeping en bereid zijn om altijd en overal een reden te geven voor hun geloof in Christus. Het is aan parochies, religieuze gemeenschappen, verenigingen, bewegingen en groepen om deze vorming te geven, door routes van geloof, gebed en christelijke ervaring voor te bereiden die rijk zijn aan theologische, spirituele en culturele inhoud. U, dierbare priesters, zijt de eersten aan wie deze missie is toevertrouwd: wees wijze gidsen en aandachtige leraren van het geloof in uw gemeenschappen. U, geliefde religieuze mannen en vrouwen, die zo veel hebt bijgedragen aan de missie, blijft haar steunen met uw gebeden, met uw heiligheid van het leven en met uw eigen charisma’s, op de veelvoudige apostolische velden waarin u zich bezighoudt. U, lieve leken, bent geroepen om een ​​grote permanente missionaire beweging in de stad en in al haar omgevingen te promoten. Stop niet met het geven van uw bijdrage in gezinnen, in de uitgestrekte en complexe wereld van werk en cultuur, op school en universiteit, in gezondheidsinstellingen, in de media en in vrijetijdsbesteding, opdat de verkondiging van het evangelie de hele samenleving kan beïnvloeden. En we mogen de bijdrage niet vergeten die de zieken hebben geleverd aan de missie, en dat ze geroepen zijn om te vernieuwen, met het offeren van hun lijden, evenals die van de kloosterzusters met hun voortdurende gebed. Ik dank een ieder en  allen  voor hun waardevolle spirituele hulp.

4. Terugblikkend op deze drie jaar van de burgerlijke missie ijken, realiseren we ons gemakkelijk dat het woord van God overvloedig is gezaaid. Om ervoor te zorgen dat dit goddelijke zaad niet onvruchtbaar blijft, zodat het vaste wortels krijgt en vrucht draagt ​​in het leven en in de dagelijkse pastorale zorg, zal het nodig zijn om een ​​specifieke reflectie te bevorderen , waarbij alle kerkelijke componenten betrokken zijn, in een  congres culmineert. Ik denk aan een geweldige bijeenkomst die, gebaseerd op de ervaring van de burgerzending, zal dienen om de richtlijnen te trekken voor een voortdurende toewijding aan evangelisatie en missionaire ijver. Kerk in zending zijn is de grote uitdaging van de komende jaren voor Rome en voor de hele wereld. Ik geef u deze slogan, geliefde priesters, religieuze mannen en vrouwen, leken en, op een speciale manier, bewegingen en nieuwe gemeenschappen, denkend aan de bijeenkomst van een jaar geleden, aan de vooravond van Pinksteren, op dit plein. Het is noodzakelijk om zich volgzaam open te stellen voor de werking van de Geest, en met dankbaarheid en gehoorzaamheid de gaven te aanvaarden die hij blijft uitstorten ten behoeve van de hele Kerk. Vanmiddag herhaalt Christus voor jullie allemaal: “Ga de hele wereld in en verkondig het goede nieuws aan de hele schepping” (Mk 16:15). Beste broeders en zusters, het evangelie die Christus ons heeft toevertrouwd, is het evangelie van vrede. We kunnen het niet alleen voor onszelf houden, vooral in deze tijd waarin geweld en oorlog vernietiging en dood zaaien in de nabijgelegen Balkan. De Geest spoort ons aan om verkondigers en bouwers van vrede te zijn, door gerechtigheid en verzoening. Vanuit dit oogpunt zou ik willen dat de hele Kerk van Rome op het volgende feest van Corpus Christi zal een instinctieve aanroep tot vrede oproepen. Om deze reden nodig ik u allen, priesters, religieuzen en gelovigen, uit om op donderdagmiddag 3 juni in San Juan de Letrán deel te nemen aan de mis en aan de Corpus Christi-processie, waarin we zullen smeken samen het geschenk van vrede op de Balkan. Moge de dag van het Allerheiligst Lichaam en Bloed van Christus dit jaar gekenmerkt worden door een intens gebed om vrede.

5. “Kom, Heilige Geest, vul de harten van uw gelovigen en steek in hen het vuur van uw liefde aan!” Kom Heilige Geest! De aanroeping, die weerklinkt in de liturgie van deze Pinksterwake, vervult ons met vreugde en hoop. Heilige Geest, architect en ziel van de missie, wekt in de Kerk van Rome vele missionarissen op onder jongeren, volwassenen en gezinnen, en wekt in elk het onblusbare vuur van uw liefde. Geest, “licht van harten”, wijst op de nieuwe wegen voor de maatschappelijke en universele missie in het derde millennium, dat op het punt staat te beginnen. “Perfecte Trooster”, ondersteunt degenen die het vertrouwen hebben verloren, bevestig het enthousiasme van degenen die de vreugde van evangelisatie hebben ervaren, versterkt bij alle gelovigen het verlangen en de moed om dagelijkse zendelingen van het evangelie te zijn in hun eigen omgeving van leven en werk. “Zoete gast van de ziel”, opent de harten van alle individuen, families en religieuze en parochiegemeenschappen, zodat ze arme pelgrims, die deelnemen aan de jubileumevenementen, royaal verwelkomen. Dit zal inderdaad een van de mooiste en meest vruchtbare vruchten zijn van de burgerlijke missie: de concrete actie van de Romeinse naastenliefde, de vrucht van het geloof, die altijd gepaard ging met de viering van de heilige jaren. De Allerheiligste Maria, die sinds Pinksteren met de Kerk waakt en de komst van de Heilige Geest aanroept, blijft in ons midden in het centrum van onze unieke bovenkamer. Aan u, die wij vereren als de Maagd van de goddelijke liefde, vertrouwen wij de vruchten van de burgerlijke missie toe, zodat het bisdom Rome, op uw voorspraak, de wereld een overtuigd getuigenis kan geven van Christus, onze Verlosser.

(*) Zie “L’Osservatore Romano”, 24-25 mei 1999.