Toespraak voor de leden van het Redemptoris Mater Seminary in Rome, 3-18-2004
St. Johannes Paulus II
Vaticaanstad, 18 maart 2004
De Heilige Vader Johannes Paulus II ontving in een privé-audiëntie, in de Clementijnse Zaal van het Vaticaan Apostolisch Paleis, de leden van de Gemeenschap van het diocesane seminarie “Redemptoris Mater” in Rome. Aan het begin van de audiëntie sprak kardinaal Camilo Ruini, vicaris-generaal van Zijne Heiligheid voor het bisdom Rome, Johannes Paulus II de volgende groetwoorden toe:
“Heilige Vader: De superieuren en studenten van het “Redemptoris Mater” -seminarie in Rome drukken via mij alle vreugde en dankbaarheid van hun hart uit voor deze audiëntie, die een zeer belangrijke fase markeert in de zestien jaar van het leven van dit seminarie, na de Eucharistie met hen gevierd door uwe Heiligheid op 31 oktober 1993. Heilige Vader, dit diocesane en missionaire seminarie, waarvan de superieuren en studenten allemaal de ervaring van de neocatechumenale weg meemaken, heeft tot dusver 196 priesters gegeven, waarvan 170 geïncardineerd in het bisdom Rome. 74 van hen verrichten momenteel hun pastorale dienst in de parochies van ons bisdom of in de vicaris, terwijl de anderen als “fidei donum” werken in vele delen van de wereld. Bovendien verwachten 11 diakenen op 2 mei door Uwe Heiligheid tot priester gewijd te worden, samen met de andere diakenen van het bisdom Rome.
De ervaring die ik in de loop der jaren heb gehad, of ik nu persoonlijk het seminarie bezocht of in contact kwam met de priesters die erin zijn opgeleid, bevestigt voor mij, heilige vader, dat de “Redemptoris Mater” een groot geschenk is voor het bisdom Rome. en voor de Kerk verspreid over de hele wereld. Deze seminaristen en deze priesters houden in feite van het gebed en het Woord van God, beoefenen trouw discipline en het gemeenschapsleven, zijn geïntegreerd in het volgen van de leer van de Kerk en worden bezield door een grote missionaire ijver. Bovendien kan ik met vreugde getuigen, Heilige Vader, dat ze grote liefde hebben voor de persoon van Uwe Heiligheid en voor Zijn bediening als opvolger van Petrus. Heilige Vader, deze seminaristen en hun superieuren wachten op een woord van u en uw vaderlijke welwillendheid om verlicht te worden in hun vormende reis en versterkt in de roeping om de Kerk te dienen, volgens de normen van de goede Herder, Jezus Christus. Nogmaals bedankt, Heilige Vader, we wachten op uw zegen ».
Vervolgens van de begroeting van kardinaal-vicaris Camilo Ruini, sprak de paus de presenteer de volgende toespraak die we hieronder reproduceren: “Ga de hele wereld in en verkondig het goede nieuws aan de hele schepping” (Mk 16:15)
“1. Beste superieuren en studenten van de Redemptoris Mater diocesaan seminarie, ik ben verheugd u hiermee te verwelkomen woorden van de verrezen Jezus, die je hoort en waarover je mediteert op het feest van Saint Cyrillus en Saint Methodius, verjaardag van de canonieke erectie van uw seminarie. Allereerst groet ik de kardinaal-vicaris en ik bedank hem voor de woorden hij heeft geregisseerd. Ik groet uw rector met genegenheid, monseigneur Claudiano Strazzari, de andere superieuren en vormgevers, en elk van hen jij, beste studenten.
2. Er zijn meer dan zestien jaar verstreken sinds de oprichting van uw seminarie, wat een nieuwe en zeer belangrijke ervaring heeft opgeleverd, met het oog op de vorming van priesters voor de nieuwe evangelisatie. Sindsdien zijn er over de hele wereld andere Redemptoris Mater-seminaries ontstaan, die zijn geïnspireerd door uw model en uw doelen delen. De vruchten die in deze jaren door uw seminarie worden geproduceerd, zijn bijzonder overvloedig. Voor hen dank ik de Heer met u. Voor diezelfde vruchten wil ik ook de neocatechumenale weg bedanken, waarin uw roeping werd geboren en gegroeid. Ik dank ook de rector en de andere oversten die, onder zorgzame leiding van de kardinaal-vicaris, uw voorbereiding op het priesterschap met liefde en wijsheid begeleiden. Mijn dankbare gedachten gaan ook uit naar de grondleggers van de Weg, aan wie de gelukkige intuïtie te danken is om de oprichting van uw seminarie voor te stellen, en die zo veel geld uitgeven om de geboorte van roepingen tot het priesterschap en het toegewijde leven op de Weg zelf te bevorderen. Ik wil ook samen met u twee bisschoppen herdenken, Monseigneur Giulio Salimei en Monseigneur Maximino Romero, die, de een als rector en de ander als geestelijk vader, met hun verlichte toewijding en voorbeeldig leven enorm hebben bijgedragen aan de initiële ontwikkeling en aan de gelukkige opzet van de “Redemptoris Mater”. Ik ben ook verheugd om te benadrukken, zoals de kardinaal-vicaris al heeft herinnerd, dat gedurende deze zestien jaar een groot aantal ijverige priesters uw seminarie hebben verlaten, gedeeltelijk gewijd aan de pastorale dienst van het bisdom Rome en gedeeltelijk aan de missie. in alle plaatsen van de wereld, als priesters fidei donum.
3. Om deze positieve resultaten te behalen is het essentieel om in uw formatieve reisroute altijd duidelijk te zijn over de aard en kenmerken van het ambtelijk priesterschap, zoals geïllustreerd door het Tweede Vaticaans Concilie en de postsynodale apostolische vermaning pastores dabo vobis. Inderdaad, het gemeenschappelijke priesterschap van de gelovigen en het ambtelijk priesterschap zijn aan elkaar geordend en zijn nauw verwant; beiden nemen, elk op zijn eigen manier, deel aan het ene priesterschap van Christus. Maar hun verschil is essentieel, en niet alleen van graad (vgl. Lumen Gentium, 10). Krachtens het sacrament van de priesterwijding zijn priesters op een speciale manier geconfigureerd met Jezus Christus als hoofd en herder van hun volk, en naar de gelijkenis van Christus moeten ze hun leven besteden en geven in dienst van dit volk. Om deze reden, juist omdat ze Jezus Christus, hoofd en herder sacramenteel vertegenwoordigen, worden ze geroepen om, in nauwe gemeenschap met de bisschop, de gemeenschappen te presideren die hun zijn toevertrouwd, volgens elk van de drie dimensies – profetisch, priesterlijk en koninklijk – in dat verwoordt de unieke missie van Christus en van de Kerk (vgl. Pastores dabo vobis, 12-16).
Beste seminaristen, door tijdens uw vorming en later in de dagelijkse uitoefening van het priesterambt vast te houden aan deze solide leer, zult u met vreugde de genade van het priesterschap kunnen naleven en een authentieke en vruchtbare dienst aan het bisdom Rome en de zuster kunnen verzekeren. Kerken waar u naartoe wordt gestuurd. Gebed, studie en gemeenschapsleven, goed op elkaar afgestemd in het vormingsproject en met trouw en vrijgevigheid in praktijk gebracht in het concrete bestaan van uw seminarie, zijn de paden waardoor de Heer dag in dag uit in u het beeld van het seminarie vormt. “Redemptoris Mater” Christus, goede herder.
4. Met deze basis kun je je voorbereiden ook om als priester op een serene en vruchtbare manier te leven uw constitutieve en onvoorwaardelijke lidmaatschap van de pastorie diocesaan, dat zijn essentiële referentiepunt heeft in de bisschop, en in de tegelijkertijd de diepe band die je verenigt met de ervaring van Neocatechumenal Way. Inderdaad, zoals het staat in artikel 18 van het statuut van de weg, in diocesane en missionaire seminaries Redemptoris Mater “kandidaten voor het priesterschap vinden in de deelname aan de Neocatechumenal Way een specifiek element en fundamenteel van het formatieve pad en tegelijkertijd voorbereiden op het echte presbyterale verkiezing van dienst aan het hele volk van God, in de broederlijke gemeenschap van de pastorie ”.
Evenzo is het noodzakelijk om een vals alternatief te vermijden tussen pastorale dienst in het bisdom waartoe u behoort en de universele missie, naar de uiteinden van de aarde, die zijn oorsprong vindt in de sacramentele deelname aan het priesterschap van Christus (vgl. Pastores dabo vobis, 17-18) en waarop u zich met name voorbereidt door de ervaring van de Neocatechumenale Weg. Inderdaad, uw concrete bestemming behoort toe aan de bisschop, die zich zowel bezighoudt met de behoeften van zijn bisdom als met de eisen van de universele missie. Door zijn beslissingen te volgen met een houding van vertrouwen en hartelijke gehoorzaamheid, vindt u uw rust en innerlijke sereniteit en zult u in ieder geval uw missionaire charisma kunnen uitdrukken, aangezien ook hier, in Rome, pastorale zorg wordt gekenmerkt en zou moeten zijn. kenmerkte steeds meer de prioriteit van evangelisatie.
5. Beste superieuren en studenten van de Redemptoris Mater Seminary in Rome, kijk altijd met de ogen van het geloof je leven, je roeping en je missie. Aan het einde hiervan ontmoeting, wil ik je nogmaals de genegenheid tonen en daarop vertrouwen Ik voel voor je en verzeker je van mijn voortdurende gebed voor elk van hen jij, voor het hele seminarie, voor de Camino-gemeenschappen Neocatechumenaal, en vooral voor roepingen tot het priesterschap dat ze erin rijpen
Met deze gevoelens geef ik u allen en uw dierbaren de apostolische zegen.