POZDROWIENIE SKIEROWANE DO MŁODZIEŻY Z DROGI NEOKATECHUMENALNEJ W MACERACIE 20-VI-1993

Św. Jan Paweł II

Macerata, 20 czerwca 1993 r.

Wczesnym rankiem w niedzielę 20 czerwca, przed wyjazdem do Foligno, Jan Paweł II chciał z balkonu biskupstwa w Maceracie skierować serdeczne pozdrowienie do młodzieży neokatechumenalnej, która zgromadzona na placu, wspólnym śpiewem dziękowała Papieżowi za jego wizytę. Za ich pośrednictwem Ojciec Święty skierował także pozdrowienie do wszystkich mieszkańców Maceraty, którzy przyjęli go z wielką radością.

«Pomyślcie przez chwilę o tych pielgrzymach, którzy szli całą noc, pieszo, i którzy są teraz w Loreto” – powiedział Ojciec Święty do młodzieży. Wasza podróż jest z gitarami, z pieśniami, i robicie to dobrze, bardzo dobrze. Miałem okazję posłuchać Was już kilka razy: śpiewacie dobrze, jeśli chodzi o śpiew, ale równie dobrze śpiewacie pod względem tekstu, pod względem treści, i dlatego dobrze śpiewacie.

Trzeba wysłać teleks, telegram do Loreto, że tutaj idą z nimi inni pielgrzymi, śpiewający przez całą noc – kontynuował Papież – Przy tej okazji mogę też pozdrowić wszystkich mieszkańców Maceraty, bo muszę się przenieść do Foligno. Polecam się waszym modlitwom i waszym pieśniom. Polecam się wszystkim mieszkańcom Maceraty, zwłaszcza tym, którzy mają również gitary, bo dobrze wiemy, że ci, którzy śpiewają, modlą się podwójnie: „qui cantat bis orat”». (*) Por. „L’Osservatore Romano”, 21-22 czerwca 1993 r.