Mario Pezzi

Mario Pezzi lindi në Gottolengo (Brescia, Itali), më 19 shtator 1942, i treti nga pesë vëllezër. Ai hyri në seminarin e Misionarëve Kombonianë në moshën 10-vjeçare. Pas Noviciatit, Superiorët e dërguan të studionte në Romë në “Scolasticato” Ndërkombëtare, ku studioi Teologji në Universitetin Papnor Urbanian. Mori shugurimin meshtarak më 19 mars 1969 dhe filloi doktoraturën në Teologji Dogmatike në Universitetin Papnor Gregorian nën drejtimin e Profesorit At Zoltan Alszeghy.

Në të njëjtin vit ai njohu Kikon dhe Carmenin, iniciatorët e Ecjes Neokatekumenale, dhe dëgjoi katekezat e fundit në famullinë e Lindjes së Krishtit në Romë. Në janar të vitit 1970, ai dëgjoi përsëri katekezat në famullinë e Shën Gjonit të Zotit, ku shërbente në detyrën e tij baritore, dhe u bë pjesë e bashkësisë së parë neokatekumenale të kësaj famullie. Duke parë te Ecjen një shpresë për katekumenatin në misionet në Afrikë, veçanërisht pas përvojës tragjike të masakrave mes të krishterëve në Burundi, ai mori lejen e eproreve të tij për të bërë një përvojë si itinerant i Ecjes, me perspektivën e misionit në Afrikë. Në shtator të vitit 1970, ndërpreu studimet e doktoraturës dhe u dërgua nga Kiko dhe Carmeni për të hapur Ecjen në dy dioqeza në Brescia dhe Milano, dhe në janar të vitit 1971 në famullinë e Shën Leonit në Katania.

Në qershor të vitit 1971, ai u ftua nga Kiko dhe Carmeni për të zëvendësuar Don Francesco Cuppinin, meshtarin që i kishte shoqëruar që nga viti 1968, duke u bërë kështu pjesë e ekipit të tyre gjatë periudhave kur ata ungjillizonin në Itali, veçanërisht në Romë, Firence dhe Ivrea. Kur ata ndodheshin në Spanjë, Kikon dhe Carmenin i shoqëronte At Jesús Blázquez si meshtar, ndërsa At Mario u dërgua për të ungjillizuar në Lombardi dhe më pas në Portugali. Në dhjetor të vitit 1981, me një letër nga Eprori i Përgjithshëm i Kombonianëve, ai u dërgua si kombonian itinerant për të filluar Ecjen në Khartoum (Sudan), zemra e misioneve komboniane, dhe më pas, në mars të vitit 1982, në Kampala (Uganda). Që nga ato vite, ai realizoi disa udhëtime në Afrikë: duke vizituar ipeshkvinj të ndryshëm në Kenia, familjet në mision të Ecjes në Bregun e Fildishtë, Kamerun, Zambi, dhe Seminarët Redemptoris Mater në Kitwe (Zambi), Douala (Kamerun), Dar es Salaam (Tanzani), Goma (Kongo) dhe Morondava (Madagaskar). Vizitoi gjithashtu disa ipeshkvinj fillimisht në Angola dhe më pas në Mozambik për të hapur Ecjen. Ai ka qenë gjithashtu në Bangui (Republika Qendrore Afrikane) dhe në Bujumbura (Burundi).

Që nga viti 1982, ai është thirrur të bëhet pjesë e ekipit përgjegjës të Ecjes Neokatekumenale, së bashku me Kikon dhe Carmenin, me kohë të plotë, duke i shoqëruar në marrëdhëniet me Papët, Selinë e Shenjtë, ipeshkvijtë, në kalimet, në bashkëtesat botërore të itinerantëve, në udhëtime dhe takime ndërkombëtare, deri në ditët e sotme. Në vitin 1992, Drejtuesit e Rinjtë të Kombonianëve e ftuan të riintegrohej në Institut ose të incardinohej në Dioqezën e Romës. Pasi la Institutin, Kardinali Vikar, Monsinjor Camillo Ruini, e pranoi si Meshtar Katekist Itinerant.

Me miratimin e Statuteve në vitin 2002 ad experimentum dhe në vitin 2008 në mënyrë përfundimtare, ai u emërua nga Selia e Shenjtë si meshtar i Ekipit Ndërkombëtar, së bashku me Kikon dhe Carmenin (para vdekjes së saj).