Vijf jaar zijn verstreken sinds de dood van Carmen Hernández, de mede-initiator van de Neocatechumenale Weg met Kiko Argüello.

In een Eucharistieviering waarin de aartsbisschop van Madrid, kardinaal Carlos Osoro, hoofdcelebrant was, werd een formeel verzoek ingediend om de zaak te openen voor het zaligverklaringsproces van deze uitzonderlijke vrouw die de recente geschiedenis van de kerk heeft getekend.

Honderden leden van de Neocatechumenale Weg namen deel aan de viering, voornamelijk uit de gemeenschappen van Madrid, evenals talrijke priesters.

Aan het einde van de viering overhandigde Carlos Metola, postulator van de zaak, de formele petitie aan kardinaal Osoro (de ‘Supplex Libellus‘), na meer dan 16.000 pagina’s gebundeld in de 70 boekdelen verzameld te hebben met de persoonlijke geschriften en catechese van Carmen Hernández en andere gegevens die sinds haar overlijden verzameld zijn.

In de homilie benadrukte kardinaal Osoro dat Carmen Hernández “was in staat om Jezus Christus te verkondigen, waarmee ze horizonten van vreugde en hoop opende, en de barmhartige liefde van God toonde, gaf en communiceerde, en het nieuwe leven liet zien dat met Christus verschijnt.”

“Laten we vandaag in deze viering, die we opdragen voor de eeuwige rust van Carmen, ervaren dat we naar alle mensen moeten gaan met onze armoede, maar vol van de rijkdom van de Verrezene. Dit is de ervaring die Carmen in haar leven had”.

Er werd ook een brief voorgelezen van de initiator van de Neocatechumenale Weg, Kiko Argüello, waarin staat: “Wij geloven dat Carmen bij de Heer is, ze is al op het feest. Uitzonderlijke vrouw, echt waar, met enorme vrijgevigheid. Een zeer belangrijke vrouw voor de Kerk! Ze leefde altijd verliefd op Christus. Als jullie haar dagboeken lezen, alles wat ze zei was: “Jezus, ik hou van jou, ik hou van jou!” Op elke pagina: “Ik hou van jou, ik hou van jou!” Christus beminnen is de enige waarheid: ‘Heb Christus lief en duizenden zullen jou volgen’, dat zeggen de woestijnvaders. Ik dacht dat ze mij volgden, maar ik ontdek dat duizenden broeders op de Weg zijn dankzij Carmen en de liefde die Carmen had voor Christus”.

Aan het einde van de tekst vraagt ​​de initiator en internationaal verantwoordelijke van de Wegaan “Dhr. Carlos Metola, postulant van de diocesane fase, dat hij alle noodzakelijke stappen onderneemt bij de kardinaal van Madrid, Mgr. Carlos Osoro, om te verzoeken dat de zaak voor haar zaligverklaring moge beginnen ”.

De eerste officiële biografie van Carmen Hernández is gepubliceerd

De vijfde verjaardag van het overlijden van Carmen Hernández valt samen met de publicatie van haar eerste officiële biografie. De auteur daarvan is de professor en doctor in de filosofie Aquilino Cayuela. Het is gepubliceerd door Biblioteca de Autores Cristianos (BAC).

Na de dood van Carmen Hernández Barrera op 19 juli 2016, vóór de meer dan 1.500 gunsten en genades die men op haar voorspraak heeft verkregen en de meer dan 40.000 bezoeken aan haar graf, werd gedacht dat het goed zou zijn om gedocumenteerde informatie over haar leven te verkrijgen en haar bijdrage aan de opkomst en wereldwijde verspreiding van de Neocatechumenale Weg.

De presentatie van de biografie is in handen van kardinaal Rouco Varela, die haar persoonlijk kende en getuige was van haar evangelisatiewerk. “Carmen en de geschiedenis van haar leven verdienden zeker een biografie waarmee een geschreven verslag bewaard blijft, goed gefundeerd in de wetenschap van de geschiedenis van de Kerk, van de betekenis voor de Kerk van het Tweede Vaticaanse Concilie van het menselijk, spiritueel en apostolische traject van een vrouw die zichzelf aan Christus en zijn Kerk heeft gegeven, die de liefde van haar Moeder -van Christus en van de Kerk- navolgde en verwelkomde totdat ze haar leven voor Hem gaf, toegewijd aan zijn liefde, voor de evangelisatie van de mens van onze tijd – de postmoderne mens? – zo hongerig en dorstig naar Gods genade. Die welverdiende biografie vinden we in dit boek”.

Het boek behandelt de verschillende stadia van het leven van Carmen Hernández, evenals haar wetenschappelijke, theologische, bijbelse, ecclesiologische en liturgische vorming. De tekst treedt met respect en discretie binnen in de intimiteit van deze vrouw om een ​​volledige en chronologische biografische reconstructie van haar levensloop te bieden.

De proloog van het boek is van Kiko Argüello die bevestigt: “In deze biografische aantekeningen zult u een uitzonderlijke vrouw zien, heel belangrijk voor de Kerk, verliefd op Christus, op de Schrift en de Eucharistie. Zij was ervan bewust dat de missie die God haarhad gegeven was mij te steunen, te verdedigen en te corrigeren, voor het welzijn van de Neocatechumenale Weg. Ik dank God voor Carmen, die me altijd de waarheid heeft verteld, constant. Ze was een diepe, authentieke en vrije vrouw in haar relatie met iedereen. Zij was erg intelligent. Zij hield van Christus en de Kerk en de Paus, boven alles”.

Het is daarom een ​​werk van grote kerkelijke waarde, geroepen om de eerste goed gedocumenteerde biografie te zijn van een van de meest invloedrijke Spaanse vrouwen in de Katholieke Kerk die uit het Tweede Vaticaans Concilie voortkwam.