Cierpnienie niewinnych i Mesjasz

Orkiestra i Chór Symfoniczny Drogi Neokatechumenalnej wystąpiły w Kordobie w imponującej scenerii Meczetu-Katedry, świątyni, którą na czas koncertu wypełnili wierni. W wydarzeniu wzięło udział również wielu dostojników kościelnych. Wśród obecnych byli między innymi biskup tytularny diecezji Jesús Fernández, Demetrio Fernández, emerytowany biskup tej diecezji, oraz José Luis del Palacio, biskup emeryt diecezji Callao (Perù).

Po raz pierwszy w Hiszpanii wykonano wszystkie dzieła symfoniczne Kiko Arguello: symfonię zatytułowaną „Cierpienie niewinnych” oraz poemat symfoniczny „Mesjasz”. Przed wykonaniem poszczególnych dzieł autor Kiko Arguello prezentował każde z nich. W swoim przemówieniu podkreślił, że koncert ten był również czasem modlitwy za niewinnych. Zanim wybrzmiały pierwsze dźwięki, biskup Kordoby D. Jesús zainicjował symfonię modlitwą.

Wydarzenie to miało miejsce w wyjątkowym czasie upamiętniającym 1100. rocznicę męczeńskiej śmierci św. Pelagiusza lub Pelagio, jak nazywają go mieszkańcy Kordoby.

W wydarzeniu wzięło udział około 5000 braci z Drogi Neokatechumenalnej z całej Andaluzji. Około 2500 było obecnych w świątyni i tyle samo, uczestniczyło w tym wydarzeniu za pośrednictwem dużych ekranów umieszczonych w Patio de los Naranjos przez Radę Katedralną. Tysiące innych braci wysłuchało symfonii dzięki transmisji na kanale YouTube, którą udostępniła sama katedra.

@mezquita-catedraldecordoba

Orkiestra Symfoniczna i Chór Drogi Neokatechumenalnej, założone przez Kiko Arguello w 2010 roku, składają się z ponad 200 muzyków pochodzących z różnych krajów. Podczas tej uroczystości byli obecni 160 wykonawcy, w tym instrumentaliści i chórzyści, którzy wykonali mistrzowską, poruszającą i wzruszającą interpretację. Koncert wykonano pod batutą Tomasa Hanusa, jednego z najwybitniejszych dyrygentów współczesnej sceny muzycznej, który dyrygował najbardziej prestiżowymi orkiestrami świata. Obecnie jest głównym dyrygentem zapraszanym przez islandzką orkiestrę symfoniczną. T. Hanus jest również ojcem ośmiorga dzieci i jest członkiem Drogi Neokatechumenalnej.

Od 2010 roku orkiestra występowała w teatrach na całym świecie. Po debiucie w Sali Nervi (Aula Pawła VI), w obecności papieża Benedykta XVI, Orkiestra i Chór Drogi Neokatechumenalnej występowały w Jerozolimie, Paryżu, Madrycie, Nowym Jorku, Bostonie, Krakowie, Tokio, Budapeszcie i Berlinie. Szczególnie poruszający i emocjonujący był koncert wykonany w 2013 roku w byłym obozie koncentracyjnym Auschwitz dla uczczenia pamięci ofiar nazizmu. Następnie orkiestra wystąpiła w Trieście, Rzymie i Kordobie. Wkrótce do listy miast, w których odbyły się koncerty tych symfonii, pisanych duchu dawnych oratoriów, dołączy Oviedo.

W tych utworach nie należy wyłącznie poszukiwać estetycznego poruszenia ani artystycznej pompatyczności. Kompozytor, podobnie jak w przypadku swojej twórczości malarskiej, przekształca muzykę w narzędzie o szczególnym pięknie, aby przybliżyć dobrą nowinę Ewangelii współczesnemu, zsekularyzowanemu człowiekowi w zrozumiałym języku, który dzięki odpowiednim słowom porusza i fascynuje od pierwszych taktów.

Muzycy w mistrzowski sposób sprawiają, że publiczność uczestniczy w tej przejmującej i intensywnej modlitwie, która płynie z każdej nuty. Orkiestra modli się i zaprasza, do towarzyszenia Chrystusowi i Jego Najświętszej Matce w tych ostatnich godzinach błogosławionego i odkupieńczego bólu. Przyciągając do Niego w piękny i tajemniczy sposób i zapraszając, abyśmy pozwolili się obmyć i oczyścić Jego ofiarą. A kiedy emocje i smutek wydają się nas pochłaniać, ostatnia część symfonii „Cierpienie niewinnych”, Resurrexit, przemienia słodkie łzy w strumień życia, który łączy ból z radością zmartwychwstania, tryskającą na zawsze z boku Chrystusa. On pokonał śmierć. Żyje i zmartwychwstał dla nas.

Po wykonaniu symfonii „Cierpienie Niewinnych” nastąpił drugi utwór, poemat symfoniczny na fortepian, chór i orkiestrę, zatytułowany „Mesjasz”. Jest to odpowiedź na skandal cierpienia, którą kompozytor Kiko Arguello chciał poświęcić wszystkim męczennikom, urzeczywistniającym dziś na świecie obraz Chrystusa, baranka zabitego, który oddaje swoje życie za zbawienie świata. Osiąga to poprzez trzy części: pierwsza poświęcona jest ofierze Izaaka, druga przedstawia Chrystusa w czasie Drogi Krzyżowej, drodze na Kalwarię, a trzecia kontempluje majestat Boga, który zbawia, ofiarowując swoją krew.

Symfonia wykonana w ramach obchodów 1100. rocznicy śmierci świętego Pelagiusza, ku jego czci oraz ku czci wielu świętych męczenników, którzy mając do wyboru inne, bardziej kuszące z ludzkiego punktu widzenia i racjonalnie skuteczniejsze środki, zdecydowali się przyłączyć do odkupieńczej ofiary Chrystusa. Przypominają nam oni, że była to droga wybrana przez Boga, aby zbawić świat: że krew męczenników, ich cierpienie, podobnie jak wszystkie nasze cierpienia połączone z cierpieniem Chrystusa, są zalążkiem Życia Wiecznego, które płodzi i uszlachetnia każde pokolenie, uobecniając Mękę i Zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Z tego powodu kompozytor utworu i inicjator Drogi Neokatechumenalnej, Kiko Arguello, chciał, aby w mieście Kordoba, którego święta katedra jest obrazem jego pradawnej świetności, można było usłyszeć te dźwięki, które przywołujące nie tylko Mękę Chrystusa, ale także męczeństwo niezliczonych męczenników znad rzeki Gwadalkiwir, która wyrzuciła na swoje brzegi ciała i spłynęła krwią setek męczenników: najpierw tych z czasów prześladowań Decjusza i Dioklecjana, potem niezliczonych męczenników mozarabskich, a również tych z czasów ostatnich brutalnych prześladowań w latach 1936-1939.

Wszystko to ku Jego czci i dla większej Chwały Wszechmogącego.