Fjalimi i Papës Benedikti XVI Ecjes Neokatekumenale 12-I-2006

Benedikti XVI

Qyteti i Vatikanit – Aula Paolo VI, 12 janar 2006

“Falë pranimit besnik ndaj çdo udhëzimi të Kishës, ju do të bëni edhe më të efektshëm apostollatin tuaj”: kjo është nxitja që Benedikti XVI i drejtoi Ecjes Neokatekumenale gjatë takimit që u zhvillua në mëngjesin e të enjtes, më 12 janar, në Aulën Paolo VI. Ky është teksti i ligjeratës të mbajtur nga Ati i Shenjtë:

Të nderuar vëllezër dhe motra!

Faleminderit nga zemra për këtë vizitën tuaj, që më ofron mundësinë të dërgoj një përshëndetje të veçantë edhe për anëtarët e tjerë të Ecjes Neokatekumenale të shpërndarë në shumë pjesë të botës. I drejtoj mendimet e mia secilit të të pranishmëve, duke filluar nga Kardinalët të nderuar, ipeshkvijtë dhe priftërinjtë. Përshëndes përgjegjësit e Ecjes Neokatekumenale: Zotëri Kiko Argüello, të cilit i falënderoj për fjalët që më drejtoi në emër tuaj, Zonja Carmen Hernández dhe Ati Mario Pezzi. Përshëndes seminaristët, të rinjtë dhe sidomos familjet që po përgatiten të marrin një “dërgim” të veçantë misionar për të shkuar në kombet të ndryshe, veçanërisht në Amerikën Latine.

Ky është një detyrë që vendoset në kuadrin e ungjillizimit të ri, ku familja luan një rol shumë të rëndësishëm. Ju kërkuat që këtë ta jepte Pasardhësi i Shën Pjetrit, ashtu siç ndodhi me Prejardhësin tim të nderuar Shën Gjon Pali II, më 12 dhjetor 1994, sepse veprimi juaj apostolik synon të vendoset në zemër të Kishës, në përputhje të plotë me drejtimet e saj dhe në bashkëveprim me Kishat lokale në të cilat do të veproni, duke vlerësuar plotësisht pasurinë e karizmave që Zoti ka zgjuar përmes nismëtarëve të Ecjes. Familje të dashura, kryqi që do të merrni do të jetë shoqeruesi juaj i pazëvendësueshëm në këtë rrugë, ndërsa do të shpallni me veprimin tuaj misionar që vetëm në Jezu Krishtin, të vdekur dhe të ngjallur, ka shpëtim. Për Të do të jeni dëshmitarë të butë dhe të gëzuar, duke ecur me thjeshtësi dhe varfëri nëpër rrugët e çdo kontinenti, të mbështetur nga lutja e pandërprerë dhe dëgjimi i fjalës së Zotit, dhe të ushqyer nga pjesëmarrja në jetën liturgjike të Kishave lokale në të cilat jeni dërguar.

Rëndësia e liturgjisë dhe, në veçanti, e Meshës së Shenjte në ungjillizim është theksuar shpesh nga Prejardhësit e mi, dhe përvoja juaj e gjatë mund të konfirmojë se si centraliteti i misterit të Krishtit i kremtuar në ritet liturgjike, përbën një udhë të privilegjuar dhe të domosdoshme për të ndërtuar bashkësitë të krishter të gjalla dhe të qëndrueshme. Pikerisht për të ndihmuar Ecjen Neokatekumenale që të bëjë më efektive veprimin e saj ungjillëzues në bashkëpunim me gjithë Popullin e Zotit, nga pak se Kongregata për Kultin Hyjnor dhe Disiplinën e Sakramenteve ka dhënë në emrin tim disa rregulla tët lidhur me kremtimin e Meshës, pas periudhës së eksperiencës që kishte dhënë Shërbëtori i Zotit Shën Gjon Pali II. Jam i sigurt se këto rregulla, që përsërisin atë që është parashikuar në librat liturgjikë të miratuar nga Kisha, do të rispektohen me kujdes nga ana juaj. Falë pranimit besnik i çdo drejtim të Kishës, ju do të bëni edhe më efektiv apostullatin tuaj, duke e bërë në përputhje dhe bashkëveprim të plotë me Papën dhe Barinjtë e çdo Dioqezë. Kështu Zoti do të vazhdojë t’ju bekojë me fryte të shumta baritore.

Në fakt, në këto vitet që kaluan, shumë keni pas mundësi të kryeni, dhe shumë thirrje për meshtari dhe jetë të shenjtë janë lindur brenda bashkësive tuaja. Sot, megjithatë, vëmendja jonë është veçanërisht tek familjet. Mbi 200 prej tyre janë duke u dërguar në mision; janë familje që nisen pa shumë mbështetje njerëzore, por duke besuar në ndihmën e Provanisë Hyjnore.

Familje të dashura, ju mund të dëshmoni me historinë tuaj se Zoti nuk i lë pas dore ata që i besojnë Atij. Vazhdoni të shpallni ungjillin e jetës. Kudo që ju çon misioni juaj, lejoni që të ndriçoheni nga fjala ngushëlluese e Jezu Krishtit: “Kërkoni më parë mbretërinë e Zotit dhe drejtësinë e tij, dhe këto gjëra do t’ju jepen si shtesë”, dhe prap: “Mos u shqetësoni pra për nesër, sepse nesër do të ketë shqetësime të tijat” (Mt 6, 33-34). Në një botë që kërkon siguri njerëzore dhe siguri të përkohshme, tregoni që Krishti është shkëmbi i fortë mbi të cilin mund të ndërtohet ndërtimi i jetës së vet dhe që besimi tek Ai nuk është kurrë i kotë. Familja e Shenjtë e Nazaretit ju mbrojftë dhe shërbeftë si shembull për ju. Unë e siguroj lutjen time për ju dhe për të gjithë anëtarët e Ecjes Neokatekumenale, ndërsa me dashuri jap çdo të përditshmit Bekimin tim Apostolik.

(*) Cfr L’«Osservatore Romano», 13 janar 2006.