KOŚCIÓŁ W FUENTES DE CARBONERO
Miejsce pielgrzymowania i celebracji, świadek historii, którą Bóg czyni z nami.
„Poruszył mnie fakt, że podczas gdy wszystkie domy w wiosce zostały zniszczone, jedynym budynkiem, który się ostał w tym opuszczonym miejscu był kościół, i to kościół pełen ubogich. Tutaj celebrowaliśmy Wigilię Paschalną z braćmi z baraków i tymi z pierwszej wspólnoty w Madrycie. Nie mieliśmy światła; korzystaliśmy ze znalezionej starej świecy. O świcie zjedliśmy baranka, którego zamówiliśmy w Carbonero”.
Kiko Argüello.
RENOWACJA KOŚCIOŁA FUENTES
W dniu 12 października 2022 roku, w święto Matki Bożej z Pilar, w Fuentes de Carbonero el Mayor, małej wiosce w pobliżu Segowii, niezamieszkałej od 1960 roku, miała miejsce uroczystość o naprawdę niezwykłym znaczeniu.
Eucharystii przewodniczył biskup Segovii, Jego Ekscelencja. Bp Cesar Franco któremu towarzyszyło ponad 30 księży i około 500 osób, które wypełniły wnętrze kościoła i miejsce wokół niego.
W okolicy oprócz małego kościółka, obecnie całkowicie odrestaurowanego dzięki zaangażowaniu i pracy Drogi, nie ma nic więcej poza polami.
Co więc jest takiego wyjątkowego w tym miejscu? Po co odbudowywać kościół w miejscu całkowicie opuszczonym przez człowieka i można by sądzić, że także przez Boga?
MIEJSCE PIELGRZYMKOWE
Aby odwiedzić Fuentes, wyślij e-mail do:
Wskazując dzień i preferowaną godzinę oraz liczbę pielgrzymów. Dojazd i parking są bardzo ograniczone, dlatego konieczne jest zarezerwowanie dnia i godziny wizyty.
KIKO ARGÜELLO I FUENTES
Dwa kilometry od miasteczka Carbonero el Mayor (Segovia) znajduje się Fuentes de Carbonero. Od 1960 roku wieś jest niezamieszkana i pozostaje po niej tylko świątynia.
„Z woli Bożej, w 1965 roku, pragnąc znaleźć miejsce na rekolekcje i modlitwę, odnalazłem opuszczony kościół Fuentes de Carbonero. Gdy w pochmurny dzień szedłem przez płaskowyż kastylijski, promień światła oświetlił kamienie miki, w które obfituje ta okolica, i nagle wszystko się rozświetliło, a ja byłem pod wielkim wrażeniem: kościół pośrodku tego stepu był prawdziwym objawieniem. Był otwarty i pusty; miał jeszcze ołtarz i obraz za nim i kilka innych obrazów; zakrystia z drewnianym podestem służyła do spania. Mieszkałem tam przez piętnaście dni, modląc się, samotnie i bardzo owocnie. Widząc, że jest to wspaniałe miejsce, wracałem tam jeszcze nieraz, żyjąc w samotności, poszcząc i modląc się, i śpiąc w śpiworze w zakrystii”.
Kiko Argüello.
CZUWANIE PASCHALNE
„Ponieważ w pobliżu była rzeka, postanowiłem latem zabrać ze sobą na kilka dni braci z baraków, aby i oni mogli mieć jakieś wakacje. Spędziliśmy tam tydzień odpoczynku, komunii i miłości. W 1967 roku celebrowaliśmy Wigilię Paschalną w kościele w Fuentes z braćmi z Palomeras i tymi z pierwszej parafii w Madrycie. W 1969 roku powiedziałem Don Francesco Cuppini – pierwszemu księdzu, który towarzyszył Carmen i mnie – aby pojechał ze mną spędzić razem Wielki Tydzień. Poszliśmy tam i nie mieliśmy światła, ale była tam stara świeca i zapaliliśmy ją. Zamówiliśmy baranka w sąsiedniej wsi, aby spożyć go podczas posiłku w wielkanocny poranek. Wigilię Paschalną celebrowaliśmy bez światła; przewodniczył Francesco Cuppini”.
Kiko Argüello.
EWANGELIZACJA
„W Fuentes odbyło się też pierwsze spotkanie wędrownych i stamtąd wyruszyły pierwsze ekipy aby ewangelizować Amerykę”.
Kiko Argüello.
Ta pierwsza konwiwencja, zwołana przez Kiko i Carmen, miała miejsce od 1 do 20 sierpnia 1969 r., rok po rozpoczęciu Drogi Neokatechumenalnej we Włoszech.
Od tego czasu ten nowy sposób inicjacji chrześcijańskiej, synteza katechetyczna oparta na Słowie Bożym, Liturgii i Wspólnocie, szybko rozprzestrzenił się w Hiszpanii i we Włoszech, a dzisiaj jest obecny na całym świecie.
Stolica Apostolska zatwierdziła Statut Drogi Neokatechumenalnej w 2008 r.
Pobierz tryptyk
