Dank aan God voor zijn waardevolle dienst in de Kerk
Op vrijdag 15 maart 2024 riep de Heer Paul Jozef kardinaal Cordes tot de beloning van het eeuwige leven. De hele Kerk – en in het bijzonder de Neocatechumenale Weg – is hem bijzonder dankbaar voor het werk dat hij gedurende zoveel jaren van zijn leven heeft verricht, zeker toen hij vicepresident was van de Pauselijke Raad voor de Leken (1980-1995). Met zijn wijze raad heeft hij geholpen bij het ontstaan en de groei, van vele verenigingen en kerkelijke realiteiten die bloeiden in de periode na het Concilie, om deze ook geleidelijk binnen te voeren in de Kerk.
Reeds in 1986 (op 21 oktober, met een brief van de staatssecretaris, kardinaal Casaroli), en op aandringen van paus Johannes Paulus II, die een betere integratie van de neocatechumenale gemeenschappen in de Kerk wilde en de noodzakelijke kerkrechtelijke identiteit, kreeg hij de taak haar te begeleiden. In 1990 schreef paus Johannes Paulus II hem de brief “Ogniqualvolta”, als gecommiteerde, “ad personam” voor het apostolaat van de neocatechumenale gemeenschappen, waarin de Weg “als een Itenerarium voor de katholieke vorming, passend voor de samenleving en voor de huidige tijd“ werd erkend en waarin de paus hoopte dat dit werk voor de nieuwe evangelisatie gewaardeerd en ondersteund zou worden door de herders.
Kardinaal Cordes heeft altijd een bijzondere zorg en genegenheid getoond voor de initiatiefnemers van de Weg, Kiko Argüello en Carmen Hernández, door hen te ondersteunen en aan te moedigen op hun weg van groei op alle momenten van hun geschiedenis, en om de verschillende stappen te begeleiden die ertoe hebben geleid dat de Neocatechumenale Weg “als een manier van diocesane implementatie van christelijke initiatie en voortgezette vorming in het geloof” (Statuten, Art. 1,2) werd goedgekeurd en alle teksten van de catecheses door de Congregatie voor de Geloofsleer werden erkend als een “catechetisch directorium” (catechetisch middel).
Gedurende al deze vele jaren van geschiedenis, tijdens deze lange reis, was kardinaal Cordes niet alleen altijd dichtbij de initiatiefnemers en alle neocatechumenale gemeenschappen die zoveel aan zijn werk te danken hebben, maar was hij ook een vriend en een waardevolle steun voor hen. zoals vele pastoors die hij aanmoedigde om dit werk voor het welzijn van de Kerk te ondersteunen en te promoten.
Wij herinneren ons in het bijzonder de publicatie van zijn boek: “Actieve deelname aan de Eucharistie. De actuosa participatio in kleine gemeenschappen” ter verdediging van de Eucharistie, die momenteel gevierd wordt in kleine gemeenschappen en waarvoor Kiko en Carmen zo hard hebben gewerkt.
We zijn dankbaar dat we ons op dit moment kunnen herinneren wat paus Benedictus zelf in een brief aan hem schreef ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag:
“Met moed en creativiteit hebt u aan het begin van uw werk in Rome nieuwe wegen geopend om jonge mensen naar Christus te leiden… U hebt ook bijgedragen aan de oprichting en groei van de Wereldjongerendagen. Wat vooral kenmerkend is en blijft voor uw pastorale ijver is uw inzet voor de ‘bewegingen’. De Charismatische Beweging, Comunione e Liberazione en de Neocatechumenale Weg hebben veel redenen om u dankbaar te zijn. Hoewel de organisatoren en planners in de Kerk aanvankelijk grote bedenkingen hadden bij de bewegingen, voelde u meteen hoeveel leven daaruit ontstond: de kracht van de Heilige Geest, die nieuwe wegen geeft en de Kerk op onvoorspelbare manieren altijd jong houdt. U herkende het pinksterkarakter van deze bewegingen en werkte hartstochtelijk om ervoor te zorgen dat ze door de herders van de Kerk werden aanvaard.”
Wij bevelen deze dankbare gedachtenis aan kardinaal Cordes aan in de gebeden van alle broeders en zusters, zodat zij de Heer mogen vragen deze “goede en trouwe dienaar” (Mt 25,21) in zijn koninkrijk te ontvangen.