Kiko Argüello
Najdroższy Ojcze
dziękuję Ci za Twoją obecność, dziękuję Ci za to, że zgodziłeś się wysłać te rodziny.
Pozdrawiamy kardynała Farrella oraz obecnych arcybiskupów i biskupów, a także członków Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia, którzy zgodzili się być z nami podczas tego wydarzenia.
Zanim zaczniemy, chcemy przekazać kilka wiadomości, o których wiemy, że ucieszą Waszą Świątobliwość: Diecezja Madrytu poinformowała nas, że proces beatyfikacji i kanonizacji Carmen Hernández zostanie wkrótce oficjalnie otwarty. Brawa dla Carmen!
Chciałbym najpierw przedstawić rodziny w misji na Ukrainie, które na początku wojny, z wielkim cierpieniem, musieli opuścić naród, ale z utęsknieniem czekają na możliwość powrotu, dzięki cudowi Bożej łaski. Mówią: „Jak możemy nie wrócić? Zostawiliśmy tam tylu braci, tylu ludzi, którzy nas potrzebują!”. Wstawajcie rodziny, które są na Ukrainie.
Przedstawiajmy rodziny, które są na misji:
Wstańcie rodziny na misji w narodach, które teraz wymienię (robimy aplauz na końcu): Rosja, Łotwa, Litwa, Estonia, Rumunia, Bułgaria, Węgry, Austria, Niemcy, Francja, Szwecja, Norwegia, Islandia, Wielka Brytania, Irlandia, Włochy, Cypr, Grecja, Hiszpania, Portugalia, Turcja, Albania, Serbia, Czarnogóra, Chorwacja i Mołdawia. Brawa dla wszystkich wyruszających do Europy.
Kontynuujemy z innymi narodami Azji: Kazachstan, Mongolia, Japonia, Korea Południowa, Tajwan, Kambodża, Laos. Aplauz.
Dla Ameryki: Kanada, Stany Zjednoczone, Meksyk, Puerto Rico, Jamajka, Chile, Ekwador (Amazonia), i Argentyna. Aplauz.
Następnie dla Afryki: Egipt, Tunezja, Etiopia, Sudan, Kenia, Kamerun, Uganda, Gabon, Gwinea Równikowa, Capo Verde, Wybrzeże Kości Słoniowej i RPA. Aplauz.
Dla Australii i Oceanii. Aplauz.
Przedstawiamy wędrownych Odpowiedzialnych za Drogę Neokatechumenalną w 134 narodach. Aplauz!
Inni obecni tu prezbiterzy.
Seminarzyści z seminarium Redemptoris Mater.
I wreszcie towarzyszy nam wielu braci ze wspólnot neokatechumenalnych w Rzymie.
Ojcze Święty, to co będziemy dzisiaj tutaj oglądać, to przepiękne widowisko! W tym pokoleniu Bóg powołuje rodziny na wzór Świętej Rodziny z Nazaretu, aby nieść radość z Bożej miłości ludziom, którzy jej jeszcze nie znają.
430 rodzin czeka na to, abyś je utwierdził i posłał, Ojcze Święty, aby napełnione Duchem Świętym mogły wyruszyć i być świadkami miłości i mocy Chrystusa Zmartwychwstałego. Dziękuję, Ojcze Święty, że jesteś tu z nami.
Te rodziny potrzebują potwierdzenia Piotra. Wobec wielu trudności, z jakimi przyjdzie im się zmierzyć, i utrapień, które nadejdą, obecność Papieża będzie dla nich pociechą, wielką pomocą i obroną.
Droga Neokatechumenalna jest owocem Soboru Watykańskiego II, co od początku uznawał św. Paweł VI. To itinerarium inicjacji chrześcijańskiej prowadzi ludzi do dojrzałej wiary, poprzez ponowne odkrycie bogactwa naszego chrztu.
Wobec zjawiska sekularyzacji, ateizmu, kryzysu wartości moralnych, kulturowych i filozoficznych, jest z pewnością czymś wspaniałym, że Pan pobudził całe rodziny, wraz z ich dziećmi, do tego, aby wyemigrowały i przeszczepiły się na tereny najbardziej zlaicyzowane i najuboższe, aby niosły orędzie Jezusa Chrystusa.
Chrystus zmartwychwstał! Dlatego ci bracia opuszczają dom, krewnych, przyjaciół, własną ziemię, wyruszają na ewangelizację, bo Chrystus dał im udział w swoim zwycięstwie nad grzechem i śmiercią, dlatego mogą ofiarować swoje życie dla innych.
Z wdzięcznością wspominamy słowa, które skierowałeś do nas, kiedy spotkałeś się z nami 4 maja 2018 r. na Tor Vergata, z okazji 50-lecia Drogi: „Jesteście darem Ducha Świętego dla Kościoła”. Dlatego zanim usłyszymy Ewangelię, chcemy przywołać Ducha Świętego, aby pomógł rodzinom, które teraz wyjeżdżają i tym, które już są na misji. Prosimy dla nich o Ducha Świętego, wraz z Jego darami, aby mieli cierpliwość w cierpieniach i aby znaleźli prawdziwy odpoczynek w krzyżu Chrystusa. Wszyscy potrzebujemy Ducha Świętego, bo bez Niego nie ma w nas nic czystego i świętego. Zaśpiewajmy hymn do Ducha Świętego.
Papież Franciszek
Dziś rano, 27 czerwca 2022 r., w Auli Pawła VI Ojciec Święty Franciszek przyjął na audiencji Rodziny Drogi Neokatechumenalnej wysłane na misje i przekazał im przemówienie, który publikujemy poniżej:
Przemówienie Ojca Świętego
Usłyszeliśmy posłanie Jezusa: „Idźcie, dawajcie świadectwo, głoście Ewangelię”. I od tego dnia apostołowie, uczniowie i cały lud wyruszyli, z tą samą siłą, którą dał im Jezus: to moc, która pochodzi od Ducha Świętego. „Idźcie i głoście… Chrzcijcie…”.
Wiemy jednak, że po udzieleniu chrztu, wspólnota zrodzona z tego chrztu jest wolna, jest nowym Kościołem. I musimy pozwolić jej wzrastać, musimy jej pomóc, aby wzrastała na swój sposób, we własnej kulturze… To jest właśnie historia ewangelizacji. Wszyscy mamy tę samą wiarę: Wierzę w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego: Syna, który stał się ciałem, umarł i zmartwychwstał dla nas, Ducha Świętego, który nam pomaga i który sprawia, że wzrastamy. Ta sama wiara. Ale wszyscy na sposób własnej kultury lub kultury miejsca, w którym wiara była głoszona.
I ta praca, to wielokulturowe bogactwo Ewangelii, które wynika z głoszenia Jezusa Chrystusa, staje się kulturą. To poniekąd historia Kościoła: wiele kultur, ale ta sama Ewangelia, wiele ludów, ten sam Jezus Chrystus, wiele dobrej woli, ten sam Duch. I do tego jesteśmy powołani: aby iść w mocy Ducha, niosąc Ewangelię w naszych sercach i rękach. Ewangelia Jezusa Chrystusa, nie moja – Jezusa Chrystusa, która jest dostosowana do różnych kultur, ale jest taka sama. Wiara rośnie, wiara zaszczepia się w kulturę, ale to ciągle ta sama wiara.
Ten misyjny duch, który sprawia, że pozwalamy się posłać, jest natchnieniem dla was wszystkich. Dziękuję wam za to i proszę o uległość wobec Ducha, który was posyła, uległość i posłuszeństwo wobec Jezusa Chrystusa w Jego Kościele. Wszystko w Kościele, nic poza Kościołem. To jest ta duchowość, która musi nam zawsze towarzyszyć: głosić Jezusa Chrystusa mocą Ducha, w Kościele i z Kościołem. A tym, który jest głową różnych Kościołów, jest biskup: zawsze współpracujcie z biskupem, zawsze. On jest głową Kościoła, w tym kraju, w tym państwie…
Do przodu. Odwagi! Dziękuję za waszą hojność. Nie zapominajcie o spojrzeniu Jezusa, który posłał każdego z was do głoszenia i posłuszeństwa Kościołowi. Bardzo dziękuję
