Charles de Foucauld ontdekken in de grotten van Farlete
“Daar bracht ik drie dagen door in een grot, de grot van St. Caprasio, alleen, zonder eten, terwijl ik Charles de Foucauld bestudeerde, die me een manier gaf van leven in de aanwezigheid van de Heer.”
Kiko tijdens de conviventie Begin Jaar 2016-17
Alvorens aan een reis door Europa te beginnen en zich erop voor te bereiden, wilde broeder Aguilar Kiko meenemen naar de woestijn van Los Monegros, in Farlete (provincie Zaragoza), waar de Kleine Broeders van Charles de Foucauld zich bevonden. Hier kon Kiko pater R. Voillaume, stichter van de Kleine Broeders, ontmoeten en het leven lezen van Charles de Foucauld, vooral gefascineerd door de ontdekking van het verborgen leven van Jezus en de familie van Nazareth.
Een Dominicaanse theoloog had van de Stichting Juan March een beurs gekregen om met het oog op het Tweede Vaticaans Concilie te zoeken naar raakvlakken tussen protestantse en katholieke kunst. Ik was uitgenodigd om met hem mee te gaan […] Voordat we aan de reis begonnen, daar de Dominicaanse theoloog de Kleine Broeders van Foucauld kende, zei hij tegen me: “Kiko, voordat we aan deze reis beginnen, die erg vermoeiend zal zijn, omdat we door vele landen reizen, zou ik je willen uitnodigen om naar de woestijn van Los Monegros te gaan, naar Farlete, in de provincie Zaragoza” […]. We gingen een week in retraite om ons voor te bereiden op de reis. In die woestijn, die heel mooi is en verschillende grotten heeft […]. Ik herinner me, dat ik daar drie dagen in de “Grot van San Caprasio” was om te helpen. Daar leerde ik over het leven van Charles de Foucauld. Ik sprak met pater Voillaume en ik was zeer onder de indruk van het verborgen leven van de Familie van Nazareth en de grote liefde van Charles de Foucauld voor de werkelijke aanwezigheid van Christus. In Tamanrasset (Algerije) bracht hij uren alleen door voor het Heilig Sacrament.
K. Argüello, El Kerigma. En las chabolas con los pobres, Madrid: 2012, p. 29-30
Toen Kiko naar de sloppenwijken van Palomeras Altas ging, trad hij in de voetsporen van Charles de Foucauld met het verborgen leven van Christus, zonder enige vorm van sociale bijstand. Kiko zegt: “Ik ging daar niet heen om die mensen te leren lezen en schrijven, noch om maatschappelijk werk te doen of zelfs maar om het evangelie te verkondigen. Ik ging daarheen om mezelf aan de zijde van Jezus Christus te plaatsen. Charles De Foucauld had me de manier gegeven om als arme in stilte te leven tussen de armen. Deze man wist hoe hij een stil getuigenis moest leven onder de armen. Hij had als ideaal het verborgen leven, dat Jezus dertig jaar in Nazareth leefde, zonder iets te zeggen, te midden van mensen. Dit was de spiritualiteit van Charles de Foucauld: in stilte leven tussen de armen. Foucauld gaf me de manier om mijn monastieke ideaal te verwezenlijken: leven als een arme man tussen de armen, zijn huis, zijn werk en zijn leven delend, zonder iets van iemand te vragen en zonder iets speciaals te doen. Ik heb nooit gedacht aan het opzetten van een school of een apotheek of iets dergelijks. Ik wilde gewoon bij hen zijn, hun realiteit delen.”
Barakken in Palomeras Altas, Madrid. jaar 1964
Broeder Charles bracht urenlang door in contemplatief gebed voor het tabernakel en had een droom:
“Ik geloof, dat het mijn plicht is om de vermoedelijke plaats van de Berg der Zaligsprekingen te verwerven, om het eigendom ervan aan de Kerk veilig te stellen, door het daarna aan de Franciscanen af te staan, en ook om te trachten een altaar te bouwen waar, voor altijd, de Mis zal worden gevierd, elke dag, en Onze Lieve Heer aanwezig zal zijn in het Tabernakel…”
De droom van de zalige Charles de Foucauld kwam uit in 2008, toen een kapel met de altijddurende aanwezigheid van de heilige Eucharistie, dag en nacht, werd ingehuldigd in het Internationale Centrum Domus Galilaeae , gelegen op de Berg der Zaligsprekingen (Korazim – Galilea), met de altijddurende aanbidding van het Heilig Sacrament op deze plaats. Een plaats, die wordt weerspiegeld in het Meer van Galilea en die werd verrijkt door de prediking van de Bergrede, door de droom van Charles de Foucauld en ook door een eigen architectuur, een schitterend werk van Kiko Argüello.
Kapel van Aanbidding van het Heilig Sacrament in de Domus Galilaeae – Korazim, Israël
Mijn Vader,
Ik verlaat mij op U,
doe met mij wat Gij goedvindt.
Wat Gij ook met mij doen wilt,
ik dank U.
Tot alles ben ik bereid, alles aanvaard ik,
als Uw wil maar geschiedt in mij
en in al uw schepselen:
niets anders verlang ik, mijn God.
Ik leg mijn mijn ziel in uw handen,
ik geef mij aan U, mijn God,
met heel de liefde van mijn hart,
omdat ik U bemin,
omdat het voor mij een noodzaak van liefde is mij te geven,
mij zonder voorbehoud op U te verlaten,
met een oneindig vertrouwen:
want Gij zijt mijn Vader.
Charles de Foucauld Gebed van overgave. K. Argüello, Anotaciones, Madrid: 2016, Anotación 410 p. 209.
Om Farlete te bezoeken, stuur een e-mail naar:
Wijs a.u.b. de dag en het gewenste tijdstip aan en het aantal pelgrims.
Tripriek downloaden
