Nasze tłumaczenie artykułu opublikowanego za zgodą In Terris
Orkiestra Symfoniczna Drogi Neokatechumenalnej wystąpiła w Rzymie, w Auditorium Parco della Musica, przed pełną salą wiernych i w obecności abp. Rino Fisichelli, prefekta Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji. Koncert poświęcony był cierpieniu niewinnych i odkupieńczej ofierze Mesjasza.
Autor: Miguel Cuartero Samperi
Z okazji Jubileuszu Rodzin odbył się w Rzymie, w sali Santa Cecilia Auditorium Parco della Musica, wyjątkowy koncert w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Drogi Neokatechumenalnej. W wydarzeniu uczestniczyli: kanadyjski kardynał Jego Ekscelencja Marc Ouellet, emerytowany prefekt Dykasterii ds. Biskupów i emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, abp Rino Fisichella, przewodniczący Dykasterii ds. Nowej Ewangelizacji i odpowiedzialny za wydarzenia jubileuszowe, oraz arcybiskup Giampaolo Crepaldi, emerytowany biskup Triestu. Obecne były wspólnoty z Rzymu i Lacjum, prezbiterzy i seminarzyści z włoskich seminariów Redemptoris Mater, a także grupy pielgrzymów z Hiszpanii, Panamy i Brazylii.
Orkiestra w służbie nowej Ewangelizacji
Orkiestra Symfoniczna Drogi Neokatechumenalnej (OSCNC) została założona przez Kiko Argüello w 2010 roku i składa się ze 180 muzyków różnych narodowości, którzy ofiarowują swój profesjonalizm na rzecz Nowej Ewangelizacji. Orkiestra powstała z zamiarem przekazywania orędzia Ewangelii poprzez piękno i harmonię muzyki. To połączenie ewangelizacji i sztuki jest od zawsze realizowane przez Drogę dzięki jej inicjatorowi (wystarczy wspomnieć o twórczości malarskiej oraz tzw. „nowej estetyce” obecnej w seminariach, katechumenium czy w Domus Galilaeae — centrum duchowości położonym na Górze Błogosławieństw w Galilei). Dyrygentem Orkiestry jest Tomáš Hanus z Republiki Czeskiej, który prowadził koncerty w teatrach na całym świecie i od sezonu 2025/2026 obejmie stanowisko głównego dyrygenta-gościa Islandzkiej Orkiestry Symfonicznej. Hanus jest ojcem ośmiorga dzieci i sam również należy do Drogi Neokatechumenalnej.
Od 2010 roku orkiestra występowała w teatrach na całym świecie. Począwszy od Auli Pawła VI, gdzie zagrała przed papieżem Benedyktem XVI, OSCNC koncertowała w Jerozolimie, Paryżu, Madrycie, Nowym Jorku, Bostonie, Krakowie, Tokio i Budapeszcie — by wymienić tylko najważniejsze miejsca. Wzruszający i poruszający był koncert w 2013 roku w Auschwitz, na terenie byłego obozu koncentracyjnego, jako hołd dla ofiar nazizmu, które straciły życie podczas II wojny światowej.
Cierpienie niewinnych i dzisiejsi męczennicy
To właśnie cierpiącym — a w szczególności cierpieniu Dziewicy Maryi pod krzyżem — Kiko Argüello, współinicjator Drogi Neokatechumenalnej wraz z Carmen Hernández, postanowił poświęcić skomponowane przez siebie dzieło zatytułowane „Cierpienie niewinnych„. Symfonia ta podzielona jest na pięć części i stanowi „wielką medytację nad tajemnicą śmierci Jezusa oraz nad głębokim bólem Jego Matki”.
Ostatnia część, Resurrexit, odpowiada na ból i lament początkowych fragmentów, zwiastując zmartwychwstanie Chrystusa. Po Cierpieniu niewinnych powstała druga symfonia, zatytułowana El Mesías, która stanowi odpowiedź na zgorszenie, jakim jest cierpienie, i która — jak powiedział Kiko — została dedykowana wszystkim męczennikom, którzy dziś na świecie odzwierciedlają obraz Chrystusa, zabitego Baranka, ofiarowującego swoje życie dla zbawienia świata.
To „symfoniczny poemat na fortepian, chór i orkiestrę; tryptyk o męce i cierpieniu Chrystusa, trzy epizody historii zbawienia wyrażone w muzyce”: ofiara Izaaka, droga na Kalwarię i ofiara Chrystusa. Dzieło El Mesías zostało po raz pierwszy zaprezentowane w Trieście w 2023 roku; w Rzymie po raz pierwszy Orkiestra wykonała oba utwory podczas jednego wieczoru.
Kiko: „Samotność staje się główną chorobą Zachodu”
W swoim wstępnym przemówieniu Kiko Argüello, w towarzystwie Ascensión Romero i ojca Mario Pezziego, wprowadził zgromadzonych w wydarzenie i mówił o znaczeniu rodziny we współczesnym społeczeństwie, cytując trzech ostatnich papieży. Kiko podkreślił, że jednym z owoców Drogi Neokatechumenalnej jest obecność wielu rodzin wielodzietnych, które stanowią znak i świadectwo Ewangelii w społeczeństwie, które wyrzekło się swoich chrześcijańskich korzeni.
„Z okazji Jubileuszu Rodzin cieszę się, że mogę dziękować Bogu za tak wiele rodzin wielodzietnych, pełnych radości i życia, na Drodze Neokatechumenalnej. Są one światłem nadziei w tym społeczeństwie, które – rezygnując ze swoich judeochrześcijańskich korzeni – zamknęło się na życie, prowadząc nas do zimy demograficznej, jak mówił papież Franciszek. Dziś rodzina staje się dramatycznym problemem […]. Naprawdę na całym świecie rodzina jest niszczona. Małżeństwo niszczy się poprzez akceptację rozwodu, otwartość na życie – poprzez aborcję, a osoby starsze – poprzez popieranie eutanazji. Papież Jan Paweł II wielokrotnie mówił: «To, co kiedyś było grzechem, dziś zdobywa prawo obywatelstwa. Ale miłość Boga jest większa niż nasz grzech». Cudzołóstwo i rozwód niszczą rodziny, a dzieci ponoszą tego konsekwencje; rośnie liczba starszych ludzi żyjących w samotności; przyszłość ludzkości zależy od rodziny – powiedział papież Leon XIV”.
To pewne, ponieważ w rodzinie chrześcijańskiej, gdzie rodzą się i wychowują dzieci, Maryja Dziewica powiedziała do swojego Syna: „Nie mają wina”. Tak samo powiedziała również do nas: ludzie potrzebują przeżywać swoją wiarę we wspólnocie, bo są samotni. Samotność staje się główną chorobą Zachodu i pojawia się jako nowa forma ubóstwa. […] I teraz, widząc to, co dzieje się w Europie i na całym świecie, uświadamiamy sobie, że wielką łaską jest to, do czego Bóg powołał Drogę Neokatechumenalną – uczynić obecną we wspólnocie wzajemną miłość: „Miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem; po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami” (J 15). To jest misja chrześcijańskiej rodziny, misja o charakterze eschatologicznym: pokazać światu, że miłość istnieje”.
Misja współczesnej rodziny chrześcijańskiej: „Przynieść Chrystusa ludziom”
Rodzina chrześcijańska — stwierdził Kiko — ma misję przynoszenia Jezusa Chrystusa światu. Świadectwo wielu rodzin otwartych na życie jest znakiem zmartwychwstania Chrystusa, który przezwycięża bariery egoizmu i śmierci.
„W uroczystość Wniebowstąpienia możemy zadać sobie pytanie: Jak otworzyć niebo dla tego pokolenia, które porzuciło Boga, dla człowieka zsekularyzowanego, który już nie chodzi do Kościoła? Dziś, gdy nikt nie chce zakładać rodziny ani mieć dzieci, para małżeńska otwarta na życie jest znakiem obwieszczającym zmartwychwstanie, którego moc przełamuje barierę egoizmu otaczającą człowieka. Dlatego para z wieloma dziećmi zaskakuje. Staje się obwieszczeniem wiary, obwieszczeniem Życia Wiecznego. Bóg wzywa chrześcijańskie rodziny, na wzór Rodziny z Nazaretu, aby przyniosły ludziom Jezusa Chrystusa”.
