Onze vertaling van het artikel dat gepubliceerd is met toestemming van In Terris
Het Symfonieorkest van de Neocatechumenale Weg trad op in Rome in het Auditorium Parco della Musica, voor een zaal vol gelovigen en in aanwezigheid van monseigneur Rino Fisichella, prefect van het Pauselijk Dicasterie voor de Nieuwe Evangelisatie. Het concert was gewijd aan het lijden van de onschuldigen en het verlossende offer van de Messias.
door Miguel Cuartero Samperi
Ter gelegenheid van het Jubeljaar van de Gezinnen vond in Rome een bijzonder concert plaats in de Sala Santa Cecilia van het Auditorium Parco della Musica, uitgevoerd door het Symfonieorkest van de Neocatechumenale Weg. Aanwezig waren de Canadese kardinaal Marc Ouellet, emeritus-prefect van het Dicasterie voor de Bisschoppen en emeritus-voorzitter van de Pauselijke Commissie voor Latijns-Amerika, monseigneur Rino Fisichella, voorzitter van het Dicasterie voor de Nieuwe Evangelisatie en verantwoordelijk voor de jubileumactiviteiten, en aartsbisschop Giampaolo Crepaldi, emeritus-bisschop van Triëst. Ook aanwezig waren gemeenschappen uit Rome en Lazio, priesters en seminaristen van de Redemptoris Mater-seminaries in Italië, en groepen pelgrims uit Spanje, Panama en Brazilië.
Een orkest in dienst van de nieuwe evangelisatie
Het Symfonieorkest van de Neocatechumenale Weg (OSCNC) werd in 2010 opgericht door Kiko Argüello en bestaat uit 180 musici van verschillende nationaliteiten die hun professionaliteit inzetten ten dienste van de Nieuwe Evangelisatie. Het orkest heeft als doel de boodschap van het Evangelie dichterbij te brengen via de schoonheid en harmonie van muziek. Deze vereniging van evangelisatie en kunst is altijd bevorderd door de Weg via haar stichter (denk maar aan zijn schilderkunst en de zogenaamde “nieuwe esthetiek” die zichtbaar is in de seminaries, het catechumenaat en de Domus Galilaeae, een spiritueel centrum gelegen op de Berg der Zaligsprekingen in Galilea). De dirigent van het orkest is Tomáš Hanus uit Tsjechië, die wereldwijd in diverse theaters heeft gedirigeerd en sinds 2025/2026 gastdirigent is bij het IJslands Symfonieorkest. Hanus is vader van acht kinderen en tevens lid van de Neocatechumenale Weg.
Sinds 2010 heeft het orkest wereldwijd opgetreden. Te beginnen in de Sala Nervi voor paus Benedictus XVI, reisde de OSCNC naar onder andere Jeruzalem, Parijs, Madrid, New York, Boston, Krakau, Tokio en Boedapest. Een bijzonder aangrijpend optreden vond plaats in 2013 in Auschwitz, naast het concentratiekamp, ter nagedachtenis aan de slachtoffers van het nazisme tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Het lijden van de onschuldigen en de martelaren van vandaag
Juist aan hen die lijden, en in het bijzonder aan het lijden van de Maagd Maria onder het kruis, wijdt Kiko Argüello het werk dat hij componeerde: Het Lijden van de Onschuldigen. De symfonie is verdeeld in vijf delen en stelt “een grote meditatie voor over het mysterie van Jezus’ dood en over het diepe lijden van zijn moeder.”
Het laatste deel, Resurrexit, beantwoordt aan de pijn en klaagzang van het eerste deel en verkondigt de verrijzenis van Christus. Op Het Lijden van de Onschuldigen volgde een tweede symfonie, getiteld De Messias, die een antwoord vormt op het schandaal van het lijden en die, volgens Kiko, is opgedragen aan alle martelaren die vandaag de dag het beeld van Christus weerspiegelen – het lam dat ter slachting wordt geleid en zijn leven geeft voor de redding van de wereld.
Een “symfonisch gedicht voor piano, koor en orkest; een drieluik over het lijden en de passie van Christus, drie episoden uit de heilsgeschiedenis op muziek gezet”: het offer van Isaak, de tocht naar Calvarië, en het offer van Christus. De Messias werd voor het eerst uitgevoerd in Triëst in 2023. In Rome voerde het orkest voor het eerst beide werken op één avond uit.
Kiko: “Eenzaamheid wordt de grootste ziekte van het Westen.”
In zijn openingswoord, vergezeld door Ascensión Romero en pater Mario Pezzi, leidde Kiko Argüello het evenement in en sprak hij over het belang van het gezin in de hedendaagse samenleving, waarbij hij de laatste drie pausen citeerde. Kiko benadrukte dat de aanwezigheid van zoveel grote gezinnen, die een teken en getuigenis zijn van het Evangelie in een maatschappij die haar christelijke wortels heeft verlaten, een vrucht is van de Weg.
“Ter gelegenheid van het Jubeljaar van de Gezinnen ben ik blij God te danken voor zoveel grote gezinnen, vol vreugde en leven in de Neocatechumenale Weg. Zij vormen een licht van hoop in deze maatschappij die, door haar joods-christelijke wortels te verwerpen, zich voor het leven heeft gesloten en ons leidt naar een demografische winter, zoals paus Franciscus zei. Vandaag is het gezin een tragisch probleem […]. Het huwelijk wordt vernietigd door de legalisering van echtscheiding, openheid voor het leven wordt vernietigd door abortus, en de ouderen worden vernietigd door euthanasie. Paus Johannes Paulus II zei het meerdere keren: ‘Wat ooit zonde was, heeft nu burgerrechten verkregen.’ Maar Gods liefde is groter dan onze zonde. Overspel en echtscheiding vernietigen gezinnen en de kinderen die daaronder lijden; ze doen het aantal eenzame ouderen toenemen; de toekomst van de mensheid hangt af van het gezin, zei paus Leo XIV.”
Het is waar, want in het christelijke gezin, waar kinderen geboren worden en opgroeien, zei de Maagd Maria tot haar Zoon: “Ze hebben geen wijn meer.” Dat zegt ze ook tegen ons: dat mensen hun geloof in gemeenschap moeten beleven, omdat ze alleen zijn. Eenzaamheid wordt de belangrijkste ziekte van het Westen, en er ontstaat een nieuwe vorm van armoede. […] En zo, als we kijken naar wat er in Europa en de wereld gebeurt, beseffen we dat het een enorme genade is dat God de Neocatechumenale Weg heeft geroepen, namelijk om de wederzijdse liefde zichtbaar te maken in een gemeenschap: “Heb elkaar lief zoals Ik jullie heb liefgehad, aan deze liefde zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn” (Joh. 13). Dit is de zending van het christelijk gezin, een eschatologische missie: aan de wereld tonen dat liefde bestaat.”
De zending van het christelijke gezin vandaag: “Christus naar de mensen brengen.”
Het christelijke gezin, zo bevestigde Kiko, heeft de zending om Jezus Christus naar de wereld te brengen. Het getuigenis van zoveel gezinnen die openstaan voor het leven is een teken van de verrijzenis van Christus, die de barrières van egoïsme en dood overwint. “Op het hoogfeest van de Hemelvaart kunnen we ons afvragen: ‘Hoe kunnen we de hemel openen voor deze generatie die God heeft verlaten, voor geseculariseerde mensen die niet meer naar de kerk gaan?’ Vandaag, wanneer niemand nog een gezin of kinderen wil, is een huwelijk dat openstaat voor het leven een teken dat de verrijzenis aankondigt, waarvan de kracht de barrière van egoïsme doorbreekt die de mens omringt. Daarom verrast een gezin met veel kinderen. Zij zijn een verkondiging van geloof, een verkondiging van het Eeuwige Leven. God roept christelijke gezinnen, naar het voorbeeld van de Heilige Familie van Nazareth, om de mens tot Jezus Christus te brengen.”
